کتاب «ارزشها در طراحی منظر شهری: پایداری، زیبایی و هویت» نوشتهی بهناز امینزاده و منتشر شده توسط مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، اثری پژوهشی و تحلیلی است که به بررسی اصول بنیادین در طراحی منظر شهری میپردازد. این کتاب با رویکردی علمی و میانرشتهای، تلاش دارد تا جایگاه ارزشهای کلیدی در شکلگیری فضاهای شهری معاصر را روشن سازد.
نویسنده در این اثر سه محور اصلی یعنی پایداری، زیبایی و هویت را بهعنوان ارزشهای اساسی در طراحی منظر شهری معرفی میکند. او نشان میدهد که بدون توجه به این سه عنصر، طراحی شهری نمیتواند پاسخگوی نیازهای اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی باشد و در نهایت از ایجاد فضاهای معنادار و پایدار بازمیماند.
بخش مهمی از کتاب به مفهوم پایداری اختصاص دارد. امینزاده توضیح میدهد که چگونه طراحی منظر شهری باید با اصول زیستمحیطی هماهنگ باشد و به حفظ منابع طبیعی، کاهش آلودگی و ارتقای کیفیت زندگی شهری کمک کند. این نگاه، اهمیت منظر شهری را در ارتباط با توسعه پایدار برجسته میسازد.
کتاب همچنین به جنبههای زیباییشناسی منظر شهری توجه دارد. نویسنده با بررسی عناصر بصری و هنری، نشان میدهد که زیبایی نه تنها به جذابیت فضاها میافزاید، بلکه بر تجربهی روانی و اجتماعی شهروندان نیز تأثیر میگذارد. این تحلیل، اهمیت طراحی هنرمندانه و هماهنگ در فضاهای شهری را آشکار میکند.
هویت شهری سومین محور اصلی کتاب است. امینزاده تأکید میکند که طراحی منظر شهری باید بازتابی از فرهنگ، تاریخ و ارزشهای جامعه باشد. او با بررسی نمونههای مختلف، نشان میدهد که چگونه توجه به هویت میتواند به تقویت حس تعلق شهروندان و ایجاد پیوند میان گذشته و حال کمک کند.
این کتاب برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان به معماری، شهرسازی و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا با اصول و ارزشهای بنیادین طراحی منظر شهری آشنا شویم و از این شناخت برای خلق فضاهایی پایدار، زیبا و هویتمند در شهرهای معاصر بهره ببریم.
کتاب «هنر بودن» نوشتهی اریک فروم و ترجمهی پروین قائمی، منتشر شده توسط انتشارات آشیان، اثری فلسفی و روانشناختی است که به بررسی مفهوم «بودن» در برابر «داشتن» میپردازد. فروم در این کتاب تلاش میکند تا نشان دهد که چگونه انسان معاصر درگیر مصرفگرایی و تملک شده و از تجربهی اصیل زندگی و معناهای عمیق انسانی فاصله گرفته است.
نویسنده در این اثر، دو شیوهی زیستن را در برابر هم قرار میدهد: شیوهی «داشتن» که بر مالکیت، انباشت و کنترل استوار است، و شیوهی «بودن» که بر تجربه، آگاهی، عشق و خلاقیت تأکید دارد. او توضیح میدهد که تنها با انتخاب راه «بودن» است که انسان میتواند به آزادی درونی و شکوفایی فردی دست یابد.
بخش مهمی از کتاب به تحلیل وضعیت انسان در جهان مدرن اختصاص دارد. فروم با نگاهی انتقادی به جامعهی صنعتی و مصرفی، نشان میدهد که چگونه ارزشهای مادی بر زندگی انسان سایه افکندهاند و او را از تجربهی ناب هستی محروم کردهاند. این نقد اجتماعی، خواننده را به تأمل دربارهی سبک زندگی خود وادار میکند.
کتاب همچنین به جنبههای عملی و راهکارهای دستیابی به «بودن» توجه دارد. نویسنده با ارائهی مثالها و توضیحات روشن، نشان میدهد که چگونه میتوان از طریق عشق، همدلی، خلاقیت و آگاهی، به تجربهی عمیقتر و اصیلتر از زندگی دست یافت. این بخش، کتاب را از یک متن صرفاً نظری به راهنمایی کاربردی برای زندگی تبدیل میکند.
انتشارات آشیان با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به آثار اندیشمندان بزرگ حوزهی روانشناسی و فلسفه را برجسته کرده است. «هنر بودن» در ادامهی مجموعهای از آثار اریک فروم قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر انسان و راههای رسیدن به زندگی معنادار است.
این کتاب برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان به فلسفه، روانشناسی و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا با اندیشههای فروم آشنا شویم و از این شناخت برای بازاندیشی در شیوهی زیستن و یافتن راهی به سوی زندگی اصیل و انسانی بهره ببریم.
کتاب «فضاهای ورودی خانههای تهران قدیم» نوشتهی حسین سلطانزاده و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی یکی از مهمترین عناصر معماری سنتی تهران میپردازد. این کتاب با رویکردی مستند و تحلیلی، ورودی خانهها را بهعنوان نقطهی آغازین تجربهی فضایی معرفی میکند و جایگاه آنها را در شکلگیری هویت معماری شهری نشان میدهد.
نویسنده در این اثر تلاش کرده است تا با گردآوری نمونههای متنوع از خانههای تاریخی تهران، تصویری جامع از نقش و اهمیت فضاهای ورودی ارائه دهد. او نشان میدهد که ورودیها نه تنها مسیر ورود به خانه، بلکه بخشی از ساختار اجتماعی و فرهنگی زندگی شهری بودهاند و در ایجاد ارتباط میان فضای عمومی و خصوصی نقش اساسی ایفا میکردهاند.
بخش مهمی از کتاب به معرفی عناصر تشکیلدهندهی ورودیها اختصاص دارد. از سردرها و هشتیها گرفته تا دالانها و درگاهها، هر یک با کارکردهای خاص خود در معماری خانههای قدیمی تهران حضور داشتهاند. نویسنده با تحلیل این عناصر، به تفاوتهای سبکشناختی و تأثیر آنها بر تجربهی فضایی ساکنان اشاره میکند.
کتاب همچنین به جنبههای زیباییشناسی و هنری فضاهای ورودی توجه دارد. استفاده از نقوش تزیینی، کاشیکاریها، گچبریها و تناسبات هندسی، جلوهای خاص به این بخش از بناها بخشیده و فضایی سرشار از معنا و زیبایی خلق کرده است. این نگاه، اهمیت ورودیها را فراتر از کارکرد عملی نشان میدهد و آنها را به بخشی از هنر معماری ایرانی تبدیل میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به عناصر جزئی اما بنیادین معماری ایرانی را برجسته کرده است. «فضاهای ورودی خانههای تهران قدیم» در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر میراث معماری و انتقال این دانش به نسلهای آینده است.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، تاریخ هنر و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا گذشتهی تهران از زاویهای تازه دیده شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره برده شود.
کتاب «نقوش سردرهای خانههای تهران قدیم» نوشتهی افسانه حاجیعلیمحمدی و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی یکی از عناصر مهم و کمتر شناختهشده در معماری سنتی تهران میپردازد. این کتاب با رویکردی مستند و تحلیلی، سردرها را بهعنوان بخشی از هویت فرهنگی و هنری شهر معرفی میکند و جایگاه آنها را در شکلگیری سیمای شهری نشان میدهد.
نویسنده در این اثر تلاش کرده است تا با گردآوری و مطالعهی نمونههای متنوع از سردرهای خانههای قدیمی تهران، تصویری جامع از نقش و اهمیت نقوش تزیینی در این بخش از معماری ارائه دهد. او با بررسی بناهای مسکونی و تاریخی، نشان میدهد که سردرها نه تنها ورودی خانه، بلکه نمادی از شکوه، زیبایی و جایگاه اجتماعی خانوادهها بودهاند.
بخش مهمی از کتاب به معرفی و تحلیل نقوش بهکاررفته در سردرها اختصاص دارد. از طرحهای هندسی و گیاهی گرفته تا نقوش اسطورهای و مذهبی، هر یک با معنا و کارکرد خاص خود در معماری تهران حضور داشتهاند. نویسنده با دستهبندی این نقوش، امکان شناخت بهتر سبکها و پیامهای نهفته در آنها را فراهم کرده است.
کتاب همچنین به جنبههای هنری و زیباییشناسی سردرها توجه دارد. استفاده از مصالح متنوع، رنگها، کاشیکاریها و حجاریها، جلوهای خاص به این بخش از بناها بخشیده و فضایی سرشار از معنا و زیبایی خلق کرده است. این نگاه، اهمیت سردرها را فراتر از کارکرد عملی نشان میدهد و آنها را به بخشی از هنر معماری ایرانی تبدیل میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به عناصر جزئی اما بنیادین معماری ایرانی را برجسته کرده است. «نقوش سردرهای خانههای تهران قدیم» در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر میراث معماری و انتقال این دانش به نسلهای آینده است.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، تاریخ هنر و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا گذشتهی تهران از زاویهای تازه دیده شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره برده شود.
کتاب «گونهشناسی معماری مساجد در جمهوری آذربایجان» نوشتهی ش.س. فتحاللهیف و با ترجمهی حسین سلطانزاده، لیلا ربنشه و بهرام قدیری توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی منتشر شده است. این اثر پژوهشی به بررسی و دستهبندی معماری مساجد در جمهوری آذربایجان میپردازد و تلاش دارد تا تصویری جامع از ویژگیها و تنوع این بناهای مذهبی ارائه دهد.
نویسنده در این کتاب با رویکردی علمی و تحلیلی، به معرفی گونههای مختلف معماری مساجد پرداخته است. او با بررسی نمونههای تاریخی و معاصر، نشان میدهد که چگونه معماری مساجد در آذربایجان تحت تأثیر عوامل فرهنگی، مذهبی و جغرافیایی شکل گرفته و در طول زمان تحول یافته است.
بخش مهمی از کتاب به تحلیل عناصر معماری مساجد اختصاص دارد. از ساختار گنبدها و منارهها گرفته تا طراحی شبستانها و ایوانها، هر یک از این عناصر با ویژگیهای خاص خود در معماری آذربایجان حضور داشتهاند. نویسنده با دستهبندی این ویژگیها، امکان شناخت بهتر سبکها و گونههای معماری را فراهم کرده است.
کتاب همچنین به ارتباط میان معماری مساجد و هویت فرهنگی مردم آذربایجان توجه دارد. مساجد نه تنها مکان عبادت، بلکه نمادهای فرهنگی و اجتماعی بودهاند که نقش مهمی در شکلگیری بافت شهری و زندگی روزمره ایفا کردهاند. این نگاه، اهمیت مساجد را فراتر از کارکرد مذهبی نشان میدهد و آنها را به بخشی از میراث فرهنگی منطقه تبدیل میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به پژوهشهای معماری در حوزهی اسلامی و منطقهای را برجسته کرده است. این اثر در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر میراث معماری ایران و کشورهای همسایه و انتقال این دانش به مخاطبان است.
«گونهشناسی معماری مساجد در جمهوری آذربایجان» برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، تاریخ هنر، مطالعات اسلامی و فرهنگ منطقهای منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا با تنوع و غنای معماری مساجد آشنا شویم و از این شناخت برای الهام گرفتن در پژوهشها و طراحیهای معاصر بهره ببریم.
کتاب «پنجرههای قدیمی تهران» نوشتهی حسین سلطانزاده و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی یکی از عناصر مهم و کمتر شناختهشده در معماری سنتی تهران میپردازد. این کتاب با نگاهی دقیق و مستند، پنجرهها را بهعنوان بخشی از هویت معماری و فرهنگی شهر معرفی میکند و جایگاه آنها را در شکلگیری سیمای شهری نشان میدهد.
نویسنده در این اثر تلاش کرده است تا با گردآوری نمونههای متنوع از پنجرههای تاریخی تهران، تصویری جامع از نقش و اهمیت این عنصر معماری ارائه دهد. او با بررسی بناهای مسکونی، مذهبی و عمومی، نشان میدهد که پنجرهها نه تنها کارکردی عملکردی داشتهاند، بلکه حامل معناهای زیباییشناختی و فرهنگی نیز بودهاند.
بخش مهمی از کتاب به معرفی انواع پنجرهها اختصاص دارد. از پنجرههای مشبک و ارسی گرفته تا پنجرههای ساده و کاربردی، هر یک با ویژگیهای خاص خود در معماری تهران حضور داشتهاند. نویسنده با تحلیل این نمونهها، به تفاوتهای سبکشناختی و تأثیر آنها بر تجربهی فضایی ساکنان اشاره میکند.
کتاب همچنین به جنبههای هنری و تزیینی پنجرهها توجه دارد. استفاده از شیشههای رنگی، قابهای چوبی و نقشهای هندسی و گیاهی، جلوهای خاص به بناها بخشیده و فضایی سرشار از زیبایی و معنا خلق کرده است. این نگاه، اهمیت پنجرهها را فراتر از کارکرد عملی نشان میدهد و آنها را به بخشی از هنر معماری ایرانی تبدیل میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به عناصر جزئی اما بنیادین معماری ایرانی را برجسته کرده است. «پنجرههای قدیمی تهران» در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر میراث معماری و انتقال این دانش به نسلهای آینده است.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، تاریخ هنر و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا گذشتهی تهران از زاویهای تازه دیده شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره برده شود.
کتاب «تبارشناسی پستمدرنیسم» نوشتهی علیاصغر قرهباغی و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی ریشهها و زمینههای فکری و تاریخی پستمدرنیسم میپردازد. این کتاب با رویکردی تحلیلی و انتقادی، تلاش دارد تا مسیر شکلگیری این جریان فکری را روشن سازد و جایگاه آن را در عرصههای فلسفه، هنر و معماری توضیح دهد.
نویسنده در این اثر به معرفی خاستگاههای پستمدرنیسم پرداخته و نشان میدهد که این جریان چگونه در واکنش به مدرنیسم و محدودیتهای آن شکل گرفت. او با بررسی زمینههای فلسفی و اجتماعی، توضیح میدهد که پستمدرنیسم نه صرفاً یک سبک هنری، بلکه یک نگرش کلی به جهان و فرهنگ معاصر است که بر نسبیگرایی، تکثر و نقد روایتهای کلان تأکید دارد.
بخش مهمی از کتاب به تحلیل اندیشههای فیلسوفان و نظریهپردازان پستمدرنیسم اختصاص دارد. نویسنده با مرور آثار اندیشمندانی چون لیوتار، فوکو و دریدا، نشان میدهد که چگونه مفاهیم کلیدی این جریان مانند «پایان فراروایتها»، «قدرت و دانش» و «واسازی» در شکلگیری فضای فکری پستمدرن نقش داشتهاند. این تحلیل، خواننده را با بنیانهای نظری این جریان آشنا میسازد.
کتاب همچنین به تأثیرات پستمدرنیسم در حوزههای مختلف هنری و معماری توجه دارد. نویسنده توضیح میدهد که چگونه این جریان با نفی قواعد سختگیرانه مدرنیسم، راه را برای آزادی بیشتر در طراحی و بیان هنری گشود و به ظهور سبکها و رویکردهای متنوع در معماری و هنر معاصر انجامید. این نگاه، اهمیت پستمدرنیسم را در عرصههای عملی و خلاقانه برجسته میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به جریانهای فکری و فرهنگی معاصر را نشان داده است. «تبارشناسی پستمدرنیسم» در ادامهی مجموعهای از آثار این ناشر قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر تحولات فکری و هنری جهان معاصر و بازتاب آنها در ایران است.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای فلسفه، هنر، معماری و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا با ریشهها و مبانی پستمدرنیسم آشنا شویم و از این شناخت برای تحلیل بهتر وضعیت فرهنگی و هنری امروز بهره ببریم.
کتاب «معماری کلاسیک: راهنمای جامع سبک کلاسیک» نوشتهی رابرت آدام و حسین سلطانزاده با ترجمهی هومن ارجمندفرد، توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی منتشر شده است. این کتاب اثری ارزشمند در حوزهی معماری است که به معرفی و تحلیل سبک کلاسیک میپردازد و تلاش دارد تا مخاطب را با اصول، ویژگیها و تاریخچهی این سبک آشنا کند.
نویسندگان در این اثر با رویکردی جامع، به بررسی ریشههای تاریخی معماری کلاسیک پرداختهاند. آنها نشان میدهند که چگونه این سبک از معماری یونان و روم باستان آغاز شد و در طول قرون مختلف، بهویژه در دوران رنسانس و نئوکلاسیک، بازآفرینی و گسترش یافت. این نگاه تاریخی، خواننده را با سیر تحول و تداوم سبک کلاسیک در معماری جهان آشنا میسازد.
بخش مهمی از کتاب به معرفی اصول و قواعد معماری کلاسیک اختصاص دارد. تناسبات هندسی، نظم فضایی، استفاده از ستونها و سرستونها، و توجه به جزئیات تزیینی از جمله ویژگیهایی هستند که در این سبک برجستهاند. نویسندگان با ارائهی توضیحات دقیق و مثالهای متعدد، این اصول را برای مخاطب روشن کردهاند.
کتاب همچنین به بررسی تأثیرات معماری کلاسیک بر معماری ایران و جهان معاصر پرداخته است. نویسندگان نشان میدهند که چگونه عناصر کلاسیک در بناهای مختلف، از ساختمانهای عمومی گرفته تا بناهای فرهنگی و آموزشی، مورد استفاده قرار گرفته و همچنان الهامبخش معماران امروز است. این تحلیل، اهمیت سبک کلاسیک را در معماری معاصر برجسته میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به مباحث نظری و تاریخی معماری را نشان داده است. «معماری کلاسیک: راهنمای جامع سبک کلاسیک» در ادامهی مجموعهای از آثار این ناشر قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر میراث معماری و انتقال این دانش به نسلهای آینده است.
این کتاب برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان به معماری منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا با اصول و ویژگیهای سبک کلاسیک آشنا شویم و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره ببریم.
کتاب «گفتوگو با معمار جوان» نوشتهی نسرین فقیه و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری است که به بررسی دیدگاهها، دغدغهها و تجربههای نسل تازهی معماران ایرانی میپردازد. این کتاب با رویکردی گفتوگومحور، تلاش دارد تا صدای معماران جوان را در فضای معماری معاصر ایران بازتاب دهد و تصویری روشن از نگاه آنان به حرفه و جامعه ارائه کند.
نویسنده در این اثر با بهرهگیری از قالب گفتوگو، بستری فراهم کرده است تا معماران جوان بتوانند آزادانه دربارهی مسیر حرفهای خود، چالشها و آرزوهایشان سخن بگویند. این شیوهی روایت، کتاب را از حالت صرفاً نظری خارج کرده و آن را به مجموعهای زنده از تجربهها و اندیشههای نسل جدید تبدیل کرده است.
بخش مهمی از کتاب به بررسی رابطهی میان معماری و جامعه اختصاص دارد. معماران جوان در گفتوگوهای خود به مسائلی چون نیازهای شهری، هویت فرهنگی، محدودیتهای اقتصادی و تأثیر فناوری بر معماری پرداختهاند. این مباحث نشان میدهد که معماری برای آنان تنها یک فعالیت هنری یا فنی نیست، بلکه عرصهای برای تعامل با جامعه و پاسخ به نیازهای آن است.
کتاب همچنین به جنبههای آموزشی و حرفهای معماری توجه دارد. نویسنده با طرح پرسشهایی دربارهی کیفیت آموزش معماری در ایران، جایگاه دانشگاهها و مسیر ورود به حرفه، زمینهای برای نقد و بررسی وضعیت موجود فراهم کرده است. این نگاه، اهمیت تربیت نسل تازهی معماران را در آیندهی معماری ایران برجسته میسازد.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر نشان داده است که توجه ویژهای به مستندسازی جریانهای فکری و فرهنگی در حوزه معماری دارد. «گفتوگو با معمار جوان» در ادامهی مجموعهای از آثار این ناشر قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر وضعیت معماری ایران و بازتاب دیدگاههای معماران در دورههای مختلف است.
این کتاب برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان به معماری منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا با نگاه نسل تازهی معماران آشنا شویم و از تجربهها و اندیشههای آنان برای درک بهتر مسیر آیندهی معماری ایران بهره ببریم.
کتاب «فضاهای ورودی در معماری سنتی ایران» نوشتهی حسین سلطانزاده و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی جایگاه و اهمیت ورودیها در معماری سنتی ایران میپردازد. این کتاب با رویکردی علمی و تحلیلی، نشان میدهد که ورودیها تنها گذرگاههای ساده برای ورود به بنا نبودهاند، بلکه نقشی اساسی در شکلگیری هویت فضایی و فرهنگی معماری ایرانی داشتهاند.
نویسنده در این اثر به معرفی انواع فضاهای ورودی در بناهای سنتی ایران پرداخته است. از سردرها و ایوانها گرفته تا دالانها و هشتیها، هر یک از این عناصر با کارکردهای خاص خود در سازماندهی فضا و هدایت حرکت افراد نقش داشتهاند. این نگاه جامع، خواننده را با تنوع و غنای معماری ورودیها در ایران آشنا میسازد.
بخش مهمی از کتاب به تحلیل کارکردهای اجتماعی و فرهنگی ورودیها اختصاص دارد. سلطانزاده نشان میدهد که ورودیها علاوه بر نقش عملکردی، حامل معناهای نمادین و فرهنگی نیز بودهاند. آنها مرز میان فضای عمومی و خصوصی را مشخص میکردند و در عین حال، جلوهای از شکوه و زیبایی معماری ایرانی را به نمایش میگذاشتند.
کتاب همچنین به جنبههای زیباییشناسی و هنری ورودیها توجه دارد. از تزیینات کاشیکاری و گچبری گرفته تا تناسبات هندسی و بازی نور و سایه، همه در خدمت خلق فضایی بودهاند که علاوه بر کارکرد عملی، تجربهای زیباشناختی و معنوی برای مخاطب فراهم میکرده است. این تحلیل، اهمیت ورودیها را در معماری سنتی ایران برجسته میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به عناصر بنیادین معماری ایرانی را نشان داده است. «فضاهای ورودی در معماری سنتی ایران» در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر میراث معماری ایران و انتقال این دانش به نسلهای آینده است.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، شهرسازی، تاریخ هنر و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا گذشتهی معماری ایران بهتر درک شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره برده شود.
کتاب «شرح جریانهای فکری معماری و شهرسازی در ایران معاصر» نوشتهی گروهی از پژوهشگران شامل مژگان ملکوتی، ندا ایزدی، آیدا ایزدپناهجهرمی، مانلی افشنگ، زهرا اهری، مهفام کوشش و سیدمحسن حبیبی، توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی منتشر شده است. این کتاب به بررسی و تحلیل جریانهای فکری و نظریههای معماری و شهرسازی در ایران معاصر میپردازد و تصویری جامع از تحولات این حوزه ارائه میدهد.
نویسندگان در این اثر تلاش کردهاند تا با رویکردی تحلیلی و تاریخی، جریانهای مختلفی را که در معماری و شهرسازی ایران شکل گرفتهاند، معرفی کنند. آنها با بررسی زمینههای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، نشان میدهند که چگونه این جریانها در تعامل با شرایط تاریخی و نیازهای جامعه پدید آمده و گسترش یافتهاند.
بخش مهمی از کتاب به معرفی اندیشهها و رویکردهای معماران و شهرسازان برجسته اختصاص دارد. نویسندگان با تحلیل آثار و دیدگاههای این افراد، نشان میدهند که چگونه هر جریان فکری توانسته است بر طراحی شهری و معماری ایران تأثیر بگذارد و در شکلگیری سیمای معاصر شهرهای ایران نقش داشته باشد.
کتاب همچنین به بررسی چالشها و تضادهایی میپردازد که میان جریانهای مختلف وجود داشته است. از تقابل سنت و مدرنیته گرفته تا بحثهای مربوط به هویت معماری ایرانی، نویسندگان تلاش کردهاند تا این مباحث را در قالبی علمی و مستند ارائه دهند و تصویری روشن از فضای فکری معماری و شهرسازی ایران معاصر ترسیم کنند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به مباحث نظری و تحلیلی در حوزه معماری و شهرسازی را برجسته کرده است. این اثر در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر جریانهای فکری و فرهنگی در معماری ایران است و به مخاطبان کمک میکند تا با نگاهی جامعتر به تحولات این حوزه بنگرند.
«شرح جریانهای فکری معماری و شهرسازی در ایران معاصر» برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان به معماری و شهرسازی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا با شناخت جریانهای فکری و نظریههای مختلف، درک عمیقتری از وضعیت کنونی معماری و شهرسازی ایران حاصل شود و زمینهای برای اندیشیدن به آیندهی این حوزه فراهم گردد.
کتاب «میراث معماری مدرن ایران» نوشتهی اسکندر مختاری و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی روند شکلگیری و گسترش معماری مدرن در ایران میپردازد. این کتاب با نگاهی تاریخی و تحلیلی، تلاش دارد تا جایگاه معماری مدرن را در میان تحولات اجتماعی، فرهنگی و هنری ایران روشن سازد و اهمیت آن را بهعنوان بخشی از میراث معاصر کشور نشان دهد.
نویسنده در این اثر به معرفی نمونههای شاخص معماری مدرن در ایران پرداخته و زمینههای تاریخی و اجتماعی پیدایش آنها را توضیح داده است. او نشان میدهد که چگونه ورود اندیشههای نوین معماری به ایران در نیمهی قرن بیستم، موجب تغییر در شیوههای طراحی و ساخت بناها شد و چهرهی شهرهای ایران را دگرگون کرد.
بخش مهمی از کتاب به تحلیل آثار معماران برجستهی ایرانی و خارجی اختصاص دارد که در شکلگیری معماری مدرن ایران نقش داشتهاند. نویسنده با بررسی بناهای شاخص، از ساختمانهای اداری و آموزشی گرفته تا مجتمعهای مسکونی و فرهنگی، نشان میدهد که این آثار چگونه بازتابی از اندیشههای مدرن و در عین حال سازگار با شرایط اجتماعی و فرهنگی ایران بودهاند.
کتاب همچنین به چالشهای پیش روی حفظ و نگهداری میراث معماری مدرن در ایران توجه دارد. بسیاری از بناهای مدرن امروز در معرض فرسودگی یا تخریب قرار گرفتهاند و نویسنده با تأکید بر اهمیت حفاظت از این آثار، آنها را بخشی جداییناپذیر از هویت شهری و فرهنگی معاصر ایران معرفی میکند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به موضوعات معماری و میراث فرهنگی را برجسته کرده است. «میراث معماری مدرن ایران» در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر تاریخ معماری ایران و توجه به ارزشهای نهفته در آثار معاصر است.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، شهرسازی، تاریخ هنر و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا گذشتهی نزدیک معماری ایران بهتر درک شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای آینده و حفاظت از میراث مدرن بهره برده شود.
کتاب «ماهیت معماری» نوشتهی سیدموسی دیباج و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری است که به بررسی بنیادهای نظری و فلسفی معماری میپردازد. این کتاب با رویکردی تحلیلی و مفهومی، تلاش دارد تا ماهیت و چیستی معماری را از منظر فلسفه و هنر روشن سازد و جایگاه آن را در میان دیگر شاخههای معرفتی تبیین کند.
نویسنده در این اثر به پرسشهای اساسی درباره معماری میپردازد؛ اینکه معماری چیست، چه ویژگیهایی آن را از دیگر هنرها متمایز میکند و چگونه میتواند بازتابی از اندیشه و فرهنگ یک جامعه باشد. او با بهرهگیری از مفاهیم فلسفی و زیباییشناختی، معماری را نه صرفاً بهعنوان ساخت بنا، بلکه بهعنوان تجلی معنا و اندیشه در فضا معرفی میکند.
بخش مهمی از کتاب به بررسی رابطهی میان معماری و فلسفه اختصاص دارد. دیباج نشان میدهد که معماری همواره تحت تأثیر اندیشههای فلسفی بوده و در هر دوره تاریخی، بناها و فضاهای معماری بازتابی از جهانبینی و ارزشهای حاکم بر جامعهاند. این نگاه میانرشتهای، خواننده را با پیوند عمیق میان اندیشه و ساختار فضایی آشنا میسازد.
کتاب همچنین به جنبههای زیباییشناسی معماری توجه دارد. نویسنده توضیح میدهد که چگونه عناصر معماری مانند تناسب، ریتم، نور و ماده میتوانند تجربهای زیباشناختی و معنوی برای مخاطب ایجاد کنند. این تحلیل، اهمیت معماری را فراتر از کارکرد عملی نشان میدهد و آن را به عرصهی معنا و تجربه انسانی پیوند میزند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به مباحث نظری و فلسفی در حوزه معماری را برجسته کرده است. «ماهیت معماری» در ادامهی مجموعهای از آثار این ناشر قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر ابعاد فرهنگی، هنری و فکری معماری ایران و جهان است و زمینهای برای گفتوگوی میان رشتههای مختلف فراهم میآورد.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، فلسفه، هنر و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا رابطهی میان اندیشه و معماری بهتر درک شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره برده شود.
کتاب «فضاهای شهری در بافتهای تاریخی ایران» نوشتهی حسین سلطانزاده و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی جایگاه و نقش فضاهای عمومی در شهرهای تاریخی ایران میپردازد. این کتاب با رویکردی علمی و تحلیلی، تلاش دارد تا اهمیت این فضاها را در شکلگیری هویت شهری و تعاملات اجتماعی نشان دهد.
نویسنده در این اثر به معرفی و تحلیل انواع فضاهای شهری در بافتهای تاریخی پرداخته است. میدانها، بازارها، گذرها، کاروانسراها و دیگر فضاهای عمومی که در گذشته نقشی اساسی در زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم ایفا میکردند، در این کتاب مورد بررسی قرار گرفتهاند. این نگاه جامع، خواننده را با ساختار و کارکرد این فضاها در شهرهای سنتی ایران آشنا میسازد.
یکی از محورهای اصلی کتاب، توجه به پیوند میان معماری و کارکرد اجتماعی فضاهای شهری است. نویسنده نشان میدهد که چگونه طراحی و سازماندهی این فضاها با نیازهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم هماهنگ بوده و به شکلگیری روابط اجتماعی و تعاملات روزمره کمک کرده است. این تحلیل، اهمیت فضاهای عمومی را در تداوم حیات شهری برجسته میکند.
کتاب همچنین به جنبههای زیباییشناختی و فرهنگی فضاهای شهری در بافتهای تاریخی ایران توجه دارد. از تزیینات معماری گرفته تا نحوهی استفاده از مصالح و تناسبات فضایی، همه در خدمت ایجاد محیطی بودهاند که علاوه بر کارکرد عملی، تجربهای زیباشناختی و معنوی برای شهروندان فراهم میکرده است. این نگاه، ارزش هنری و فرهنگی این فضاها را آشکار میسازد.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به میراث معماری و شهری ایران را برجسته کرده است. این اثر در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر تاریخ و فرهنگ شهری ایران است و به مخاطبان کمک میکند تا با نگاهی تازه به فضاهای عمومی در بافتهای تاریخی بنگرند.
«فضاهای شهری در بافتهای تاریخی ایران» برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، شهرسازی، تاریخ و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا گذشتهی شهرهای ایران بهتر درک شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحی و مدیریت فضاهای شهری معاصر بهره برده شود.
کتاب «فلسفه و معماری» نوشتهی حسین سلطانزاده و سیدموسی دیباج و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری است که به بررسی پیوند میان اندیشه فلسفی و هنر معماری میپردازد. این کتاب با رویکردی تحلیلی و میانرشتهای، تلاش دارد نشان دهد که چگونه مفاهیم فلسفی در طول تاریخ بر شکلگیری و تحول معماری تأثیر گذاشتهاند.
نویسندگان در این اثر به تبیین رابطهی عمیق میان فلسفه و معماری پرداختهاند. آنها توضیح میدهند که معماری تنها یک هنر کاربردی نیست، بلکه بازتابی از جهانبینی، ارزشها و اندیشههای فلسفی هر دوره محسوب میشود. از این منظر، بناها و فضاهای معماری را میتوان بهعنوان تجسم عینی مفاهیم انتزاعی فلسفی در نظر گرفت.
بخش مهمی از کتاب به بررسی نمونههای تاریخی اختصاص دارد. نویسندگان با مرور معماری ایران و جهان، نشان میدهند که چگونه اندیشههای فلسفی در دورههای مختلف، از یونان باستان تا دوران اسلامی و مدرن، در طراحی و ساخت بناها تجلی یافتهاند. این تحلیل تاریخی، خواننده را با سیر تحول اندیشه و معماری در کنار یکدیگر آشنا میسازد.
کتاب همچنین به جنبههای نظری و مفهومی میپردازد. مفاهیمی چون زیبایی، حقیقت، معنا و هستی در فلسفه، در معماری نیز حضوری پررنگ دارند. نویسندگان تلاش کردهاند تا این مفاهیم را در بستر معماری توضیح دهند و نشان دهند که چگونه یک بنا میتواند حامل معناهای فلسفی باشد و تجربهی زیباشناختی و معنوی خاصی را برای مخاطب ایجاد کند.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت پرداختن به موضوعات میانرشتهای را برجسته کرده است. «فلسفه و معماری» در ادامهی مجموعهای از آثار این ناشر قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر ابعاد فرهنگی، هنری و فکری معماری ایران و جهان است. این رویکرد، زمینهای برای گفتوگوی میان رشتههای مختلف فراهم میآورد.
این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشتههای معماری، فلسفه، هنر و مطالعات فرهنگی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا رابطهی میان اندیشه و ساختارهای فضایی بهتر درک شود و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره برده شود.
کتاب «حضور کیفی نور در معماری قدیم ایران: هستی، چگونگی، ویژگی» نوشتهی مریم ماهوش و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی جایگاه نور در معماری سنتی ایران میپردازد. این کتاب با رویکردی علمی و تحلیلی، نور را نه تنها بهعنوان یک عنصر فیزیکی، بلکه بهعنوان عامل معنوی و زیباییشناختی در شکلگیری فضاهای معماری معرفی میکند.
نویسنده در این اثر تلاش کرده است تا با بهرهگیری از منابع تاریخی، متون معماری و نمونههای عینی بناهای ایرانی، نشان دهد که نور چگونه در معماری سنتی ایران حضوری کیفی داشته است. او به بررسی نقش نور در ایجاد حس فضا، تأثیر آن بر تجربهی زیباشناختی و معنوی، و ارتباط آن با مفاهیم فلسفی و دینی پرداخته است.
یکی از محورهای اصلی کتاب، تحلیل چگونگی حضور نور در بناهای تاریخی است. از مساجد و مدارس گرفته تا خانهها و باغها، نور همواره نقشی اساسی در طراحی و سازماندهی فضا داشته است. نویسنده با بررسی نمونههای مشخص، نشان میدهد که چگونه معماران ایرانی با استفاده از روزنهها، پنجرهها، مشبکها و انعکاس نور، فضایی سرشار از معنا و زیبایی خلق کردهاند.
کتاب همچنین به ویژگیهای نور در معماری قدیم ایران توجه دارد. کیفیتهای متفاوت نور در ساعات روز، تغییرات آن در فصول مختلف، و تأثیر آن بر رنگ و بافت مصالح از جمله موضوعاتی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. این نگاه دقیق، خواننده را با ظرایف و پیچیدگیهای هنر معماری ایرانی آشنا میسازد.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت مستندسازی و تحلیل عناصر بنیادین معماری ایرانی را برجسته کرده است. این اثر در ادامهی مجموعهای از پژوهشها قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر میراث فرهنگی و هنری ایران است و به مخاطبان کمک میکند تا با نگاهی تازه به معماری سنتی بنگرند.
«حضور کیفی نور در معماری قدیم ایران» برای علاقهمندان به معماری، هنر، فلسفه و فرهنگ ایرانی منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا درک عمیقتری از رابطهی میان نور و فضا در معماری سنتی ایران به دست آید و از این شناخت برای الهام گرفتن در طراحیهای معاصر بهره برده شود.
کتاب «اکباتان: شهرکی پایدار در تهران» نوشتهی آتنا نیارمی و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی است که به بررسی یکی از مهمترین پروژههای شهرسازی معاصر ایران میپردازد. این کتاب با نگاهی علمی و تحلیلی، شهرک اکباتان را بهعنوان نمونهای شاخص از معماری مدرن و تجربهی زیست جمعی در تهران معرفی میکند.
نویسنده در این اثر تلاش کرده است تا با بررسی تاریخچهی شکلگیری شهرک، اهداف اولیهی طراحی و ساخت آن را روشن سازد. اکباتان در دههی 1350 بهعنوان یکی از بزرگترین مجتمعهای مسکونی خاورمیانه ساخته شد و از همان ابتدا توجه بسیاری از معماران و شهرسازان را به خود جلب کرد. کتاب با ارائهی روایتهای تاریخی و مستند، زمینههای اجتماعی و اقتصادی شکلگیری این پروژه را توضیح میدهد.
یکی از محورهای اصلی کتاب، بررسی مفهوم «پایداری» در شهرک اکباتان است. نویسنده نشان میدهد که چگونه طراحی معماری و سازمان اجتماعی این مجموعه توانسته است در گذر زمان، الگویی برای زیست پایدار در یک کلانشهر پرجمعیت باشد. از نحوهی طراحی بلوکها و فضاهای عمومی گرفته تا شیوهی تعامل ساکنان، همگی در این چارچوب مورد تحلیل قرار گرفتهاند.
کتاب همچنین به جنبههای فرهنگی و اجتماعی زندگی در اکباتان توجه دارد. این شهرک نه تنها یک پروژهی معماری، بلکه بستری برای شکلگیری روابط اجتماعی، فعالیتهای فرهنگی و تجربهی زندگی جمعی بوده است. نویسنده با بررسی این ابعاد، نشان میدهد که اکباتان چگونه به بخشی از هویت شهری تهران تبدیل شده است.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این کتاب، بار دیگر اهمیت مستندسازی و تحلیل محلهها و پروژههای شهری تهران را برجسته کرده است. «اکباتان: شهرکی پایدار در تهران» در ادامهی مجموعهی پژوهشهایی قرار میگیرد که هدف آنها شناخت بهتر تاریخ و فرهنگ شهری ایران است و به مخاطبان کمک میکند تا با نگاهی تازه به میراث معماری معاصر بنگرند.
این کتاب برای علاقهمندان به معماری، شهرسازی، جامعهشناسی شهری و حتی کسانی که تجربهی زندگی در اکباتان را داشتهاند، منبعی ارزشمند به شمار میرود. مطالعهی آن فرصتی فراهم میآورد تا گذشته و حال یکی از مهمترین پروژههای مسکونی تهران را درک کنیم و از آن برای اندیشیدن به آیندهی شهرهای پایدار الهام بگیریم.
کتاب «محله دولاب» نوشتهی ناصر تکمیلهمایون و منتشر شده توسط انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، اثری پژوهشی در حوزه تاریخ اجتماعی تهران است. این کتاب در سال 1402 به چاپ رسیده و با 68 صفحه، تصویری روشن از گذشته و هویت فرهنگی یکی از محلههای قدیمی شهر ارائه میدهد.
نویسنده با رویکردی علمی و مستند، تاریخچهی شکلگیری محله دولاب را بررسی کرده است. او با استفاده از منابع تاریخی و روایتهای محلی، ویژگیهای اجتماعی، فرهنگی و معماری این محله را معرفی میکند و جایگاه آن را در بافت تاریخی تهران نشان میدهد.
بخش مهمی از کتاب به ریشههای تاریخی و تحولات شهری دولاب اختصاص دارد. تغییرات جمعیتی، نقش اقوام و گروههای مختلف در شکلگیری هویت محله، و تأثیر رویدادهای تاریخی بر زندگی روزمره مردم از جمله موضوعاتی است که نویسنده به آنها پرداخته و تصویری جامع از این محله ارائه کرده است.
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی با انتشار این اثر، مسیر خود را در مستندسازی تاریخ محلههای تهران ادامه داده است. این ناشر پیشتر نیز مجموعهای از کتابها درباره محلههای قدیمی تهران منتشر کرده و «محله دولاب» بخشی از همان مجموعه محسوب میشود. چنین آثاری نقش مهمی در حفظ میراث فرهنگی و انتقال آن به نسلهای آینده دارند.
کتاب علاوه بر ارزش تاریخی، برای پژوهشگران حوزههای جامعهشناسی و مردمشناسی نیز اهمیت دارد. بررسی روابط اجتماعی، سبک زندگی و تعاملات فرهنگی در این محله میتواند الگویی برای مطالعهی سایر محلههای تهران باشد و به درک بهتر ساختار اجتماعی شهر کمک کند.
«محله دولاب» نمونهای موفق از تلاش برای بازشناسی هویت شهری است. این کتاب با نگاهی دقیق و مستند، گذشتهی یکی از محلههای قدیمی تهران را زنده میکند و خواننده را به سفری در تاریخ و فرهنگ میبرد؛ سفری که شناخت عمیقتری از ریشههای اجتماعی و فرهنگی تهران امروز به دست میدهد.
کتاب «چندوجهیهای نامتناهی» نوشتهی واچمن، برت و کلیمن با ترجمهی نادر روزرخ، اثری تخصصی در حوزهی ریاضیات و هندسه است که به بررسی ساختارها و ویژگیهای چندوجهیها در ابعاد مختلف میپردازد. این کتاب با رویکردی علمی و تحلیلی، تلاش دارد تا مخاطب را با مفاهیم پیچیدهی چندوجهیهای نامتناهی و جایگاه آنها در ریاضیات مدرن آشنا کند.
در فصلهای آغازین، نویسندگان به معرفی مفهوم چندوجهی و تاریخچهی مطالعهی آنها میپردازند. آنها توضیح میدهند که چگونه از دوران یونان باستان تا عصر حاضر، چندوجهیها همواره موضوعی جذاب برای ریاضیدانان بودهاند و بهعنوان پلی میان هندسهی کلاسیک و ریاضیات مدرن عمل کردهاند.
بخش دیگری از کتاب به بررسی انواع چندوجهیها اختصاص دارد. نویسندگان با دستهبندی چندوجهیهای محدب، ستارهای و نامتناهی، ویژگیهای هندسی و ریاضی هرکدام را توضیح میدهند. این بخش نشان میدهد که چگونه چندوجهیهای نامتناهی میتوانند ساختارهایی بیپایان اما منظم ایجاد کنند.
کتاب سپس به تحلیل روابط میان چندوجهیها و نظریههای ریاضی مرتبط میپردازد. مفاهیمی چون تقارن، گروههای هندسی و ارتباط چندوجهیها با توپولوژی و نظریهی گرافها بررسی میشوند. این نگاه میانرشتهای، جایگاه چندوجهیها را در گسترهی وسیعتری از ریاضیات روشن میسازد.
یکی از محورهای مهم کتاب، توجه به کاربردهای چندوجهیهای نامتناهی در علوم مختلف است. نویسندگان توضیح میدهند که این ساختارها نهتنها در ریاضیات نظری، بلکه در فیزیک، شیمی، کریستالوگرافی و حتی هنر و معماری نیز کاربرد دارند. این بخش، اهمیت عملی مطالعهی چندوجهیها را برجسته میکند.
کتاب همچنین به جنبههای زیباییشناختی چندوجهیها اشاره دارد. نویسندگان بیان میکنند که نظم و تقارن موجود در این ساختارها، نوعی زیبایی ریاضی را آشکار میسازد که هم برای دانشمندان و هم برای هنرمندان الهامبخش است. این نگاه، چندوجهیها را فراتر از یک موضوع صرفاً علمی معرفی میکند.
در نهایت، «چندوجهیهای نامتناهی» با ترجمهی دقیق نادر روزرخ، کتابی است که هم برای دانشجویان و پژوهشگران ریاضیات و علوم پایه و هم برای علاقهمندان به هندسه و زیباییهای ریاضی ارزشمند خواهد بود. این اثر با ترکیب مباحث نظری، تاریخی و کاربردی، خواننده را به درک عمیقتری از جهان پیچیده و شگفتانگیز چندوجهیها هدایت میکند و نشان میدهد که ریاضیات، زبانی برای کشف بیپایان نظم و زیبایی در جهان است.
کتاب «معساران: آن پنهان در نقشبندی» نوشتهی لویی هلمن با ترجمهی محمد احمدینژاد، اثری خلاقانه و متفاوت در حوزهی معماری و هنرهای تجسمی است که به بررسی لایههای پنهان در نقشها، فرمها و ساختارهای معماری میپردازد. نویسنده با نگاهی فلسفی و هنری، تلاش دارد تا نشان دهد چگونه در پسِ ظاهر بناها و نقشها، معناهایی عمیق و گاه نادیده نهفته است.
در فصلهای آغازین، هلمن به مفهوم «پنهان» در معماری اشاره میکند. او توضیح میدهد که بسیاری از جزئیات و عناصر معماری، در نگاه نخست ساده یا تزئینی به نظر میرسند، اما در واقع حامل معناهای فرهنگی، تاریخی و حتی روانشناختی هستند. این نگاه، مخاطب را به تأملی تازه دربارهی نقش و فرم دعوت میکند.
بخش دیگری از کتاب به بررسی نمونههای تاریخی اختصاص دارد. نویسنده نشان میدهد که چگونه در معماری سنتی، از ایران گرفته تا اروپا، نقشها و تزئینات نهتنها جنبهی زیباییشناختی داشتهاند، بلکه حامل پیامها و نمادهای عمیق بودهاند. این بخش، اهمیت مطالعهی نقشها را در درک فرهنگها و تمدنها برجسته میسازد.
کتاب سپس به تحلیل نقشبندی در معماری معاصر میپردازد. هلمن بیان میکند که حتی در معماری مدرن و مینیمالیستی، عناصر پنهان وجود دارند؛ عناصری که در طراحی فضا، نور و تناسبات خود را نشان میدهند و تجربهی انسانی را شکل میدهند. این نگاه، پیوستگی میان گذشته و حال را آشکار میکند.
یکی از محورهای مهم کتاب، توجه به رابطهی میان نقش و انسان است. نویسنده توضیح میدهد که نقشها و فرمها تنها اشکال بصری نیستند، بلکه میتوانند بر احساسات، ادراک و رفتار انسانها تأثیر بگذارند. از این منظر، نقشبندی بهعنوان زبان ارتباطی میان معمار و کاربر معرفی میشود.
کتاب همچنین به جنبههای فلسفی و زیباییشناختی نقشها میپردازد. هلمن تأکید دارد که درک نقشها نیازمند نگاهی فراتر از ظاهر است؛ نگاهی که بتواند معناهای پنهان و ارتباطات درونی میان فرمها را کشف کند. این بخش، کتاب را به اثری تأملبرانگیز و الهامبخش تبدیل میکند.
در نهایت، «معساران: آن پنهان در نقشبندی» با ترجمهی روان محمد احمدینژاد، کتابی است که هم برای دانشجویان معماری و هنر و هم برای علاقهمندان به زیباییشناسی و فلسفه ارزشمند خواهد بود. این اثر با ترکیب تحلیل تاریخی، هنری و فلسفی، خواننده را به سفری در جهان نقشها و فرمها دعوت میکند و نشان میدهد که در پس هر نقش، معنایی پنهان و عمیق نهفته است.
