(أَ فَلاَ یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَی قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا)
آیا آنها در قرآن تدبّر نمی‌کنند، یا بر دلهایشان قفل نهاده شده است؟!
«سورۀ محمد، آیۀ 24»
قدم گذاشتن در وادی عرفان، بحریست بس عمیق و بیکران، راهیست بس خطیر و بی‌پایان، مرواریدیست بس دُرُشت و غلطان، الماسیست بس تیز و بُرّان، دُرّیست بس یتیم و گران، گنجیست بس عظیم و نهان، رهروان این طریق را سرّیست در جان و مُهریست بر زبان، ما را چاره نیست الا بر آب رفتن چون خسان.
جوانمرد آن‌که بایعِ دنیا است و مشتری آخرت! آزاد از ماسوی‌الله و در بندِ بندگی حق سبحانه و تعالی! شعارش کلام‌الله است و وِردَش (لاَ إِلٰهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ)[1].
[1]- (خداوندا!) جز تو معبودی نیست! منزّه‌ای تو! من از ستمکاران بودم!«سورۀ انبیا، آیۀ 87».
