حسن شفیعی

یکی از عوامل موفقیت انسان در زندگی، سلامت روحی و داشتن نشاط و شادی است. تاریخ علم و دانش بشری نشان می‌دهد که انسان همواره کوشیده است تا لوازم مورد نیاز زندگی خویش را تا آن‌جا که ممکن است، تامین کند و در این راه به موفقیت‌های چشم‌گیری دست یافته است. ولی یکی از مهم‌ترین نیازهای بشر، که انسان نتوانسته است آن را برطرف کند، آرامش و سلامت روحی است و این مساله بستگی به ایمان درونی دارد. چاره‌اندیشی‌ها و تلاش‌های علمی و عملی، گرچه بسیاری از مسائل را حل کرده و مشکلات معیشتی را برطرف نموده، اما مشکل اصلی انسان، چاره و علاجی جز ایمان به خدا نداد. در این راستا در کتاب حاضر ایمان و نقش آن در زندگی و به خصوص جنبه‌ی درمانی آن و... بیان شده است. البته ایمان‌درمانی در حد طرح یک نظریه است و می‌تواند به مرور مورد حک و اصلاح قرار گیرد. هم‌چنین به شرح و تفسیر دو گام در حوزه‌ی "ایمان‌درمانی" پرداخته شده است که عبارت‌اند از: مطالعه‌ی دقیق صورت مساله و تغییر صورت مساله. در ادامه مطالبی در زمینه‌ی خطاها و گناهان زاییده‌ی دنیای انسان‌ها، رابطه‌ی ایمان با عمل صالح، هنر تغییر نحوه‌ی نگاه، اعصاب یا اخلاق، پدیدارشناسی اعصاب و... بیان شده است.

کتاب اسلام قدرت بزرگ فردا ، سخنرانی شهید دیالمه :

شهید دیالمه ادعای عارف پیشگی نداشت، اما از معرفت بهره مند بود. فیلسوف مسلک نبود، ولی در خردورزی کم نظیر بود. دنیا گریز نبود، اما دنیایش با دنیای جوانان هم سن و سالش متفاوت بود. مرزبندی اش با گروه ها و تشکّل هایی که با اسلام زاویه داشتند، روشن بود و درعین حال، بیش از خود آنان، بر افکار انحرافی و اندیشه های باطلشان تسلط داشت. پشتوانهٔ صلابتش در روز، اشک های عاجزانهٔ شب هایش بود.

او همه کس بود و هیچ نبود؛ زیرا با وجود کسب دانشی عمیق در فهم دین، ادعایی نداشت. وی راه میانبُری را که خود در جوانی برای فهم دقیق دین پیموده بود، سخاوتمندانه به
دیگران نیز نشان داد.

او رسول اندیشه ای بود که آن را با همهٔ وجود باور داشت؛ مُروّج مکتبی بود که خود تربیت یافتهٔ آن بود و راهبر راهی که پیش از دیگران رهرو آن بود.
بصیرت دینی، بی اعتنایی به دنیا، حرص ورزیدن برای هدایت دیگران، تواضع و مهربانی، دانش وافر، سعهٔ صدر، شجاعت و مَنشی توأم با وقار، تنها بخشی از کاریزمای شخصیت پرنفوذ او بود؛ چنانکه حتی آنان که طالب راه او نبودند، خودش را می خواستند!
آغاز درخشش شهاب وجودش، در سالهای اوج گیری اختناق و استبداد رژیم منحوس پهلوی در این آب و خاک بود و اوج نورافشانی اش در بحبوحهٔ شبیخون بر اندیشهٔ نسلی بود که اگر جهت نمی یافت، به تاراج افکار شیطانی و التقاطی می رفت.

کتاب اسلام قدرت بزرگ فردا ، سخنرانی شهید دیالمه :

ا کنون با گذشت بیش از سه دهه از زمان طرح این مباحث، همچنان جامعهٔ اسلامی تشنهٔ کلام زلال شهید در ترسیم خط اصیل اسلامی -شیعی و مبانی انقلاب اسلامی است؛ امری که ضرورت چاپ و نشر آن اندیشه ها را بیش از پیش آشکار کرده است.

بر این اساس در دورهٔ دوم انتشار سلسله سخنرانی های شهید، عناوینِ طراح هدایتی، انسان در قالب زمان، ازخودبیگانگی جامعه، مذهب در بوتهٔ تاریخ، ربوبیت، معرکهٔ اصلی انبیا(ع)، مرجعیت و روحانیت، ولایت فقیه، اسام و مبارزات ضد امپریالیستی، و اسلام، قدرت بزرگ فردا تقدیم نسل جوان شده است.

«ایران در عصر امامان» مقطعی را روایت می‌کند که ایران از دوره‌ی باستان به دوره‌ی اسلامی گذر می‌کند و رویدادهای سیصدوپنجاه سالِ نخست دوره‌ی اسلامی را در برمی‌گیرد. این مقطع، دوره‌ی مهمی در تاریخ ایران و عرب‌ها است.

با ظهور اسلام در شبه‌جزیره‌ی عربستان، عرب‌ها به واسطه‌ی قرآن و کتابت وارد تاریخ شدند. همچنین، با سقوط ساسانیان، ایران از دوران باستان گذر کرد و گام به‌ دوره‌ی اسلامی گذاشت. مردم ایران بعد از الحاق به قلمرو اسلامی، استقلال زبانی و فرهنگی‌شان را حفظ کردند و مانند دیگر سرزمین‌ها، از جمله مصر، در زبان و فرهنگ رسمی عرب‌ها حل نشدند.

آن‌ها افزون بر انتقال دانش و راه‌اندازی نهضت ترجمه‌ی علوم از فارسی و یونانی به عربی، در انتقال خلافت از امویان به عباسیان و ایرانی‌سازی آن نقش چشمگیری داشتند. در ابتدای سده‌ی سوم هجری، ایرانی‌ها نخستین مردمانی لقب گرفتند که عَلَم خودمختاری و استقلال از خلافت را برافراشتند.

تاریخ‌نگاران درباره‌ی این دوره، نظرات مختلفی دارند. برخی آن را سال‌های سرخوردگی و سکوت ایرانیان می‌دانند و برخی دیگر، سال‌های پرهیاهوی جنبش‌های فکری، عقیدتی و خیزش‌های گوناگون.