حدود 400 یا 500 سال پیش شاردن به ایران سفر می کند و احوالات ایرانیان را به رشته تحریر در می آورد. در این جلد به شخصیت هایی از دانشمندان اشاره می کند که در علم ستاره شناسی و نجوم تبحر دارند که اشاراتی به میرزا جلال الدین حکیم جنابدی در زمان شاه اسماعیل صفوی می شود. مشاهده احوال آن دوره از تاریخ از دید یک فرد خارجی بسیار گیرا و جذاب است و بی طرفانه درج شدن مطالب، سبب آسودگی خاطر در خوانش سیاحت نامه شاردن می گردد.
کتاب به شکلی نگارش شده که روند جذابی را از زندگی یک خانواده متمول افغانی به تصویر می کشد.
در این کتاب آورده شده است که شاه اسماعیل کلیه وظایف اداری و کشوری را به ایرانیانی سپرد که در اعتقادشان به تشیع جای شک و شبهه نبود، بسیاری از آنان پیشینه طولانی در کارهای دیوانی داشتند. نامدارترین رجال او عبارت بودند از: امیر زکریا تبریزی، محمود خان دیلمی، قاضی شمسالدین لاهیجانی، میرزا جلال الدین محمد حکیم، امیر نجم رشتی، امیر نجم ثانی، میر سید شریف شیرازی و شمس الدین اصفهانی.
بخشهایی از این کتاب در مجلات سابق اروپایی و نیز در گاهنامه سال 1314ش (سید جلال تهرانی) چاپ شد و بخش هایی از آن را نیز تصحیح کرده است.
«لُب» یعنی خالص، برگزیده، خلاصه و مغزِ هر چیزی. این «لُب» همان است که در اصطلاح عامیانه گاه به غلط آن را به شکل «لُپِ مطلب» به کار میبرند؛ در حالی که درستِ آن «لُبِ مطلب» است، یعنی اصل و خلاصه مطلب یا جان و مغزِ کلام. به هر روی یکی از آثارِ تاریخی زبان و ادبیات فارسی، کتابی است به نام «لُبُّ التواریخ» که آن را امیر یحیی بن عبداللطیف قزوینی در فاصله سالهای 944 تا 957 هجری قمری در عهد پادشاهی شاه طهماسب صفوی نگاشته است. وی این کتاب را به فرمان بهرام میرزا، فرزند شاه اسماعیل صفوی، تألیف کرده است.
کتاب به دلیل نوشته روان و صراحت در گفتار به شکل خیره کننده ای مخاطب را جذب می کند.
این داستان را می توان به تمامی ملت ها و زمان ها و مکان ها نسبت داد زیرا که هیچ اسمی از مکانی خاص و زمانی خاص و شخصی خاص به میان نیاورده است. در حقیقت رمانی بسیار مفهمومی و جذاب است
سید جلال الدین تهرانی منزلش در سه راه امین حضور تهران و کتابخانه و قسمتی از اشیاء نجوم و تمامی اثاثیه و مجموعه بی نظیری از اجناس عتقیه خود را وقف آستان قدس رضوی کرد. برخی از ابزارآلات اخترشناسی متعلق به خود را نیز به دانشگاه تهران اهدا کرد. از وی حدود 380 جلد نسخه خطی به جای مانده که وقف کتابخانه آستان قدس رضوی شدهاست. «جلال الدین تهرانی از علمای علم نجوم ایران که دارای کتابخانه بزرگی میباشد، در کتاب پژوهشی در احوال و اسناد سید جلال الدین تهرانی آمده که راجع به میرزا جلال الدین محمد حکیم جنابدی میفرماید: «ایشان از دانشمندان و مشاهیر و استوانههای علم نجوم بودهاست.»
