ارزش این کتاب بیش از به تفسیر قرآن بودنش؛ به ترجمه و زبان فارسی قرن چهارمی آن است. پس میباید آن را در دستهبندی زبان فارسی قرن چهارم میگذاشتید، نه تفاسیر قرآن. یا دستکم در هر دو دستهبندی باید باشد.
مطلب جالب و کاربردی است و نویسنده تجربهای را که از کار و دانش به دست آورده با هیجان ولی بهشکل منظم و درسوار، به خوانندهٔ خواهان فن نویسندگی میآموزد.
با این حال متن فارسی ترجمهٔ خوبی ندارد؛ ویرایش فنی آن هم مطلوب نیست. خواندن این ترجمه برایم دشوار بود ولی با تلاش و تحمل توانستم به بارقهای از هیجان و دانش نویسندهٔ متن اصلی دست یابم. با چنین ترجمهای به نظر من، متنی کاربردی و خواندنی هدر رفته است. کاش ترجمهٔ بهتری از این کتاب منتشر میشد.
