واقعا کتابها و مقالات و گفتارهای شهید آوینی نشان دهنده ی عمق و اصالت تفکر انقلاب اسلامی هست. هرچند در جهان کنونی انسان ها گوش شنوا و حوصله تفکر ندارن. حقیقت این است که کسی باید در نظام جمهوری اسلامی مسئول و کارگزار باشد، که به ایمان و بینشی قوی مثل شهید آوینی و امثال ایشان رسیده باشد، و تا اینگونه نباشد اوضاع به همین منوال است.
بینش شهید آوینی درباره ی انسان، هنر و سینما بی نظیره
از کتب مهم در مطالعه انقلاب اسلامی ایران
مطالب بسیار مهم درباره فلسفه و شعر از سید مرتضی آوینی
برای به دست آوردن نگاه کلی و درک خوبی از کلاس داری خوبه. نکات خوب و دسته بندی های چند روش مدیریت کلاس رو آورده و راهکارهایی و پیشنهادهایی در زمینه کلاس داری و نحوه ی مدیریت کلاس ارائه داده. ولی به نظرم قسمت قابل توجهی از کتاب، مطالب به گونه ای تکرار شده و در متن غلط املایی و نگارشی دیده میشه.
جدای از بحث های فنی و علمی( که دانشش رو ندارم تا اظهار نظر کنم)، باید گفت آیا این روش نوشتار، یعنی استفاده افراطی از کلمات و اصطلاحات عربی و کنایه هاو تمثیلات با محتوای کتاب که تحلیل موسیقی فیلمه همخوانی داره؟!! شاید اگر متن کتاب مورد ویرایش قرار بگیره در جلب نظر مخاطبان موفقیت بیشتری حاصل بشه.
خوبه. ترجمه میتونست بهتر باشه ولی متن تقریبا روانه. تحلیل ها و گزارشها درباره ی رفتارها و اخلاق های ایرانیها قابل تأمل بود. ولی در بعضی مسائل مثل بحثهای مذهبی و اتفاقات معاصر تحلیل‌های سطحی و با اطلاعات پایه‌ای نادرست هست (مثل عذرخواهی وزیرخارجه امریکا دربارهی کودتا و سطح تحصیلات زائران جمکران)
در بخشهایی از کتاب(تقریبا یک سوم) با ذکر خاطرات کاری به بررسی شرایط و ویژگی‌های اقتصادی ایران میپردازه. همچنین بهتر بود تا تکمیل کتاب را به پایان دوران ریاست جمهوری روحانی یا حداقل تا به ثمر نشستن برجام موکول میکرد، در این صورت تحلیل‌های کتاب ارزشمندتر میشد.
اما دو سوال:
یکی اینکه واقعا چرا غربی‌ها اینقدر آداب و رسوم یا رفتارهای فرهنگ دیگر رو درک نمیکنن و اونها رو عجیب و غریب میدونن؟!!و یا توصیف‌هایی از این رسوم یا رفتارها دارند، گویی که صاحبان اون فرهنگ فرسنگ‌ها از درک و شعور غربی عقب تر هست. در حالی که میشه حداقل اون اخلاقیات رو به عنوان فرهنگ اون جامعه بپذیرن. (مثلا توصیف‌های تحلیلگران خارجی دربارهی حجاب یا مصرف مشروبات الکلی یا محدودیت‌های سواحل) گویی بایستی همه جای دنیا از سبک غرب الگو بگیرد. درحالی که اگر به گذشته‌ی کشورهای خود نگاه کنند میبینند که وضعیت آنها در زمینه همین مسائل با امروز بسیار متفاوت است. و مسئله ی دیگه اینکه چرا دربارهی کشور ما اینطور تصور میکنن که همه‌ی مسائل چه فردی و چه اجتماعی و در هر سطحی به بحثهای سیاسی و تغییرات و تفاوتهای قبل و بعد از انقلاب مرتبطه و در گزارش هاشون گاهی کوچکترین برخوردها با ایرانیها و اتفاقاتی که براشون در ایران افتاده رو از منظر سیاسی و نگاه میکنن؟؟!! ( مثلا در بیان نکاتی دربارهی مذاکرات تجاری یا در توصیف برخی اماکن گردشگری )
بد نبود. نویسنده مطالبی مثل آموزش یادگیری، تکنیک های خلاقیت و... رو که معقتده بهتره که در زمان مدرسه به دانش‌آموزان تدریس شود رو در این کتاب آورده و آموزش داده است. متن کتاب روانه و در جذب مخاطب موفق. ولی هنوز سوالی که برای من هست اینه که چرا عده‌ای از نویسندگان و پژوهشگران در مباحث مربوط به تدریس و آموزش به گونه‌ای حرف میزنند که گویی در سیستم آموزشی و حتی مدارس همه ی کشورهای دنیا همیشه به جزییات مباحث آموزشی و پرورشی پرداخته میشه و همه‌ی امکانات و جوانب مباحث مرتبط با تدریس فراهم و مهیاست و تنها جایی که آشفتگی و مشکلات در آن دیده میشود کشور ماست. امید که تلاشها و پژوهش‌هایی مثل این کتاب که از سر دلسوزی و دغدغه مندی هستن به پیشرفت و بهبود آموزش و پرورش در کشور ما شود.
کتاب خوبیه. مطالب مفیدی به صورت طبقه بندی شده از موضوع ضرورت ازدواج تا خواستگاری و تصمیم‌گیری برای ازدواج. ساختار جملات و کلمات بکارگرفته شده در کتاب هم هرچند تخصصی نیستند اما در برقراری ارتباط با مخاطب به اندازه مثلا کتاب مطلع مهر موفق نیست. همچنین بعضی تحلیل ها هم به نظر سطحی و شاید با نگاهی بدبینانه ارائه شده(مثلا بحث عشق) و برخی از تقسیم بندی ها به نظر اضافی(و گاهی تکراری)هستند که میتوان با تجمیع آنها مطالب را کوتاه تر کرد.
محتوی و مطالب مفیدی دارد. عنوان بندی ها، فصل بندی ها و استفاده از جداول و ارائه راهکارهایی که در زمینه های اساسی و مهمی مثل انگیزش در یادگیری، کنترل کلاس و ... از پیژگی های این کتاب است. هرچند که به نظر بنده نویسنده گاهی در آسیب‌شناسی ساختار آموزش و پرورش با بدبینی و گاه سیاه‌نمایی (مثلا دربارهی گردش‌های علمی- تفریحی و بازنده پرور بودن سیستم آموزشی و...) اظهار نظر کرده است.
خوب بود. پیشنهاد میشه قبلش جلد اول رو بخونید. بخش گفتگوهای پیر و همراهانش درباره ی دین خیلی جالب و مفیده. البته قلم نویسنده در فضاسازی ها و حتی گفتگوها بسیار شاعرانه و تأمل برانگیزه و به همین دلیل متن کتاب زیاد روان نیست و باید با حوصله خونده بشه.
کتابی که نویسنده در آن با قلمی قوی و بدیع در فضاسازی ها و روایت داستان و البته در اغلب موارد نیازمند تفکر و تأمل بخصوص در بخش های بحث های استدلالی و مناظره ای و همچنین با روایت بخشهایی از زندگینامه امام خمینی (ره) به توصیف خود از چگونگی شکل گیری و گستره ی اندیشه‌ی ایشان می‌پردازد.
نویسنده کتابی تقریبا بدون محتوا را با تقلید از شیوه ی نوشتاری گلستان سعدی و بکارگیری مجموعه ای از کلمات و عبارات و اصطلاحات امروز زبان فارسی و زبان فارسی گلستان نوشته است. و جای تعجب دارد که بعضی از این کلمات یا عبارات به عنوان فحش یا توهین بکاربرده میشود. که در اکثر موارد در قالب غیر متداول گفته میشوند.(افعال معکوس). در مجموع میتوان گفت اگر قصد نویسنده نویسندگی به سبک سعدی بوده، موفق شده است. اما محتوا حرفی برای گفتن ندارد.
این کتاب هم مثل دیگر نوشته ها و کتبی که انقلاب اسلامی ایران رو از زاویه دید یک تحلیلگر ( و در این کتاب روزنامه‌نگار) خارجی روایت میکنند حائز اهمیت است و اززش خواندن را دارد. روش نویسنده در روایتش از انقلاب متفاوت و نو هست که همراه با ترجمه خوب کششی را در متن ایجاد میکند. اما در همین روایت ( از آنجا که مطلب به تحلیل هایی دربارهی زمینه های شکل گیری انقلاب هم می‌پردازد) وجود گفت‌وگو های افرادی که از واقعی بودن یا نبودن آنها اطلاعی نداریم، آوردن مطالبی که برای صحت آنها به منبعی ارجاع داده نمیشود، و ... هم دیده میشود.
نویسنده بعضی مسائل ریشه‌ای را با وجود وقوع انقلاب همچنان پایدار میبیند و تحلیل خود را نسبت به آن و چرایی ایجاد آن و چگونگی زدودن آن ارائه میدهد اما در نقاطی از این تحلیل کنش ها و واکنش های اجتماعی پس از انقلاب(همچون افت تب و تاب انقلاب) را با دقت خیلی کمتری گزارش میکند و در تحلیل مورد استفاده قرار میدهد.
کتابی بسیار مهم و ارزشمند. با مطالبی مستند به اسناد بین المللی. اما به نظر مطالب و موضوعات دیگری رو هم میبایست پوشش میداد. ولی در کل کتابیست که باید حتما خوانده شود.
ایده کتاب جذابه. ولی به نظر من(متاسفانه) متن کتاب و گفتگو ها بیشترشبیه تحلیل ها و سخنرانی های سیاسی بعد از انقلاب هست. گویی شخصیت داستان حوادث پیروزی انقلاب و جنگ را دیده و دوباره به دوران قبل از پیروزی انقلاب برگشته و آن دوران را زندگی میکند. کتاب همچنین از نظر تاریخی و آنچه پیش از انقلاب در واقعیت رخ داده هم قابل نقد هست.
این کتاب خیلی شگفت انگیزه. واقعا چه زیبا و عمیق مفاهیم دوستی و تنفر و ... در قالب گفتگو توضیح داده شده.
موضوع کتاب بسیار مهم و مطالب آن بسیار ارزشمند است. اکثر مطالب تحلیل شخصیت صدام، حزب بعث و ... هستند. اگرچه برخلاف عنوان کتاب مطالب محدودی به بحث تحریف امام خمینی پرداخته شده است اما آنچه در این زمینه گفته شده روایتهاییست ناگفته که میتواند ذهنیت ها و فضای ایجاد شده در اثر تحریفات را تغییر دهد. فصل بندی و شیوه روایتگری منسجم است اما نویسنده میتوانست از تکرار یا ذکر برخی مطالب خودداری کند.
یک زندگینامه و خاطره نگاری بینظیر از محسن کاظمی. اسناد، مدارک، پاروقی ها، و ... برای استناد بسیار دقیق و کامل آورده شده اند.
روایتی مستند و روز نوشت از تظاهرات ها، درگیری ها و اتفاقات ماه های پایانی حکومت پهلوی. نویسنده خود در دل اتفاقات حضور داشته و تا توانسته آنچه از برخوردها، شکل گیری تظاهرات ها و گفتگوهای افراد در صحنه در خوادث را هم در روایت خود آورده است.
