نوکیسه ها چون با زحمت پولدار نمی شوند و با چاپلوسی و یا کار غیر قانونی به پول می رسند از درون خالی هستند درکی از احترام و تعهد به جامعه ندارند همه را از بالا نگاه می کنند دستور می دهند و خلاهای وجودی خود را پشت زرق و برق پنهان می کنند نوکیسه ها با حرص و طمع که دارند دیگران را یکبار مصرف می بینند پله تا ترقی و پس از آن رها کردن و غرق شدن در منیت ها و خودخواهی ها ..........سرفصل مریخی های نوکیسه
چرا مردم به سادگی پوزش نمیخواهند؟
"پوزش میخواهم" جملهایی کوتاه است که به سادگی در خیابان یا در ارتباط با غریبهها به کار میبریم. اگر اشتباه کرده باشیم از واژگانی مانند: مخلص، ارادت استفاده میکنیم، امّا چرا به کاربردن این دو واژه برای نزدیکانمان بار سنگین دارد؟ چرا از آنها پوزش نمیخواهیم و حاضریم ساعتها کار خود را توجیه کنیم؟
به همین سادگی! وقتی از صمیم قلب پوزش بخواهید، مطمئن باشید که طرف مقابل هم خواهد پذیرفت
آیا تا کنون از خود پرسیدهاید چرا انجام اغلب کارها به زیر و روی میز کشیده شده است؟ پاسخ روشن است؛ یا قانون درست نوشته نشده و یا قانون مشکل ندارد، امّا مریخی آن را به سود خود نمیبیند و تلاش میکند آن را دور بزند.
مریخی شدن امری دو سویه است. خلایی وجود دارد و یا زمینهایی برای مریخی شدن فراهم شده است. مدرک دانشگاهی جعلی زمانی ارزش پیدا میکند که مدرکگرایی در جامعه ارزش پیدا کند و توانایی فرد نادیده گرفته شود. تا زمانی که پلیس رشوه میگیرد، رانندگان هم خلاف خواهند کرد. درکشور مریخیها، کاغذبازی زیاد میشود، زیرمیزی به مریخی چشمک میزند، منافع ملّی شعار میشود و منافع شخصی مریخی را وسوسه و هشیار میکند.
ضرب المثل " خلایق هرچه لایق " را چگونه بررسی کنیم؟ به راستی مردم ایران شایستة زندگی بهتر نیستند؟ آیا مردم سیستم را میسازند یا سیستم رفتار و عملکرد مردم را تحت تأثیر خود قرار میدهد؟ آیا سیستم رفتارهایی مانند دزدی، آدمکشی، فحاشی، زیر آب زنی، دروغگویی و بی مسئولیتی را ایجاد میکند یا آدمها این سیستم را ایجاد میکنند؟
اینها مکمّل و وابسته به یکدیگرند. چه کسانی به جز مردم همان جامعه باید یک سیستم را اداره کنند؟ اگر مردم خود را در برابر سیستم بازنده یا قربانی بدانند، نطفة ناهنجاریهای اجتماعی در همان لحظه بسته شده است و مانند ویروس جامعه را به نابودی خواهد کشاند.
