در 8 خرداد ماه 1365 دیده به جهان گشود، داستان نویسی را خدمت استاد علیرضا ایرانمهر و علی صارمیان فرا گرفت و پس از آن کم کم با دنیای شعر عجین شد، مدتی در روزنامه کیمیای وطن و خبرگزاری ربیع داستان و شعرهایش چاپ میشد و پس از آن به نمایش نامه نویسی و فیلمنامه نویسی هم روی آورد، اشعار او اغلب در قالب سپید و هایکو میباشد و چنان که استاد مهری هاشمیان در مقدمهی کتاب مجموعه اشعار او عنوان کرده است اشعارش بیشتر با مضمون عشق میباشد و از چاشنی انتقاد نیز دور نیست، وی بارزترین خصوصیت شعری او را استفاده از کلمات ساده و قابل فهم و در عین حال با معانی عمیق و چند لایه و پدید آورندهی معانی تازه میداند
