بزرگان و صاحب نظران جامعه شناسی، انسان شناسی، مردم شناسی، باستان شناسی و شهرسازی، بر این اعتقادند که شهرها در سیری تاریخی و تکاملی شکل گرفته اند، در فرآیندی که عوامل گوناگون و متعددی بر ساختار شهر و شهرنشینی اثر گذاشته اند.
عواملی که در عصر نوسنگی به دلیل پرداختن انسان به کشاورزی آشکار شد، و نوع زندگانی بشر را که برمبنای شکار و گردآوری خوراک بود را تحت الشعاع قرار داد و از این دریچه بود که بشر ابتدا به سمت نیمه یک جانشینی و پس از آن یک¬جانشینی کشیده شد. دگرگونی ای که انسان غارنشین و کوچ رو را در محلی ثابت سکونت داد. تحولی که آغاز آن از سرزمین های پر آب و علف و حاصل خیزی مانند دشت سوزیان، منطقه انشان، بین النهرین، مصر، هند و چین بوده است.
این شهرها به تدریج رشد کرده و زمینهای بیشتری را زیر کشت برده و ضمن استفاده از نیروی انسانی بیشتری، سبب تقسیمکار و شکلگیری نظام قشربندی اجتماعی گردید و این رونق کشاورزی نیز به مرور زمان تولید مازاد را بههمراه داشت و موجب پیدایش دولت شد و بدین شکل سنگبنای دولتشهرها گذاشته شد.
من به عنوان خواننده کتاب اقلیت ها خواندن این کتاب را به همه توصیه میکنم. کتاب به خوبی در فصول اول، دوم و سوم و چهارم توانسته است که مباحث جامعه شناسی را که در مورد اقلیت ها قابلیت روشن شدن موضوع را فراهم میکند را بیاورد.
از ویژگیهای بارز کتاب جامعه شناسی خودکامگی؛ سهولالوصول بودن نظریات ارایه شده درباب خودکامگی و دولت خودکامه است.
نویسنده به خوبی توانسته است در کتاب خودکامگی به راحتی مطالب را بیان کند.
