سیروس در اعماق

کتاب حاضر، مشتمل بر چهار داستان کوتاه فارسی است که با بیانی شیوا و روایتی جذّاب نگاشته شده است. «سیروس در اعماق»، «اتوبوس»، «نامه‌های شبانه»، «حسین» عنوان‌های داستان‌های این کتاب هستند. در داستان «سیروس در اعماق» می‌خوانیم: ««سیروس»، همسال، هم‌بازی و هم‌نام من، همسایة ما بود. یعنی خانه‌شان درست همان خانة کوچک سر کوچه بود که هنوز هم هست. دیوار اطاق‌هایش، گمان می‌کنم 2 اطاق و 1 ایوان داشت، قسمتی از دیوار حیاط ما بود که شکم آورده بود و 1 درخت انجیر وسطش روئیده بود. در قسمت شمالی حیاط خانة ما بود که بزرگ بود و هنوز هم هست. حالا مدّتی است که تمام خانه‌های قدیمی را کوبیده‌اند و خانه‌های نو چند طبقه و آپارتمان‌های کوچک و بزرگ ساخته‌اند، اما در محلة ما، آن 2 خانه قدیمی هنوز به هم تکیه داده و مانده‌اند و شاید بدین ترتیب غربت خود را در لابه‌لای آن همه آهن و آلومینیم و آنتن تلویزیون و لوله‌های جورواجور دور و بر تحمل می‌کنند.»