زیباشناسی در شاهنامه‌ی فردوسی از ایران باستان تا آغاز اسلام

کتاب حاضر، پژوهشی درباره زیباشناسی در شاهنامه فردوسی و شناخت و بررسی این موضوع از ایران باستان تا عصر فردوسی است. مؤلف، ابتدا به زیبایی و تعاریف آن در علم زیباشناسی پرداخته است. سپس با نگاهی بر ادبیات ایران باستان، عناصر زیبایی را در ادیان باستانی می‌یابد تا از رهگذر نگاه فردوسی به زیبایی و زیباشناسی، به ارزش زیبایی در نظر ایرانیان آن دوره پی برده و بتواند پیوندی میان حماسه ملی ایران و جلوه‌های زیبایی در ایران باستان برقرار کند. سرچشمه اصلی این کتاب شاهنامه فردوسی است و برای یافت عناصر زیبایی از متون اصلی ایران باستان از آن میان: «بُندهش، مینوی خرد»، «ادبیات اوستایی» و «منابع زیباشناسی» در جهان استفاده شده است. علم زیباشناسی، آیین‌های باستانی ایران، عناصر زیبایی از نظر ظاهری و باطنی، بررسی زیبایی در تصاویر شاهنامه از بخش‌های این کتاب هستند.