البرز در آبگینه

اثر حاضر، با موضوع ادبیات داستانی ایرانی، حاصل گفتارها و درس‌هایی است که در «انجمن قصّه» در دزفول به منظور آموزش اصول داستان‌نویسی به جوانان تشکیل شده است. ابتدا تاریخچة پیدایش ادبیات داستانی ایرانی در دوره‌های مختلف شرح داده شده است، سپس نقش فردوسی در ادبیات داستانی ایران و نقش عرفان در ادبیات ایران بیان شده است. در ادامه، تاریخ‌نگاری و داستان‌نویسی در قرن‌های پنج و شش و هفت و نه توضیح داده شده است. سپس داستان‌سرایی به سبک نظامی و تأثیر نظامی گنجنه‌ای بر ادبیات داستانی در قرن نهم مورد بررسی قرار گرفته است. در فصول پایانی ادبیات داستانی در قرن سیزدهم(ه .ق) و مسائل مربوط به آن از جمله به وجود آمدن چاپخانه، روزنامه، مدارس جدید و نمایش‌نامه‌نویسی بیان شده است. پایان کتاب به بحث گزیده‌گویی و کوتاه‌گویی در داستان‌‌نویسی اختصاص یافته است.