ابن خلدون و تاریخ

نویسنده در این کتاب با تکیه بر جنبه‌های تاریخی و جامعه‌شناختی، به تبیین اندیشه‌ها و نظریه‌های «ولی‌الدین عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن ابی‌بکر محمد بن الحسن» ملقب به «ابن خلدون» (تونس 732ه .ق مصر 808 ه .ق). یکی از گران‌سنگ‌ترین فیلسوفان و تاریخ‌دانان در دوران افول فرهنگ عربی اسلامی پرداخته است. بدین ترتیب ابتدا به شرح زندگانی ابن خلدون و معرفی آثار او همچون تفسیر «بوردای البوسیری»، مجموعة الهی فلسفی «الرازی» و... همت گمارده شده است. سپس اندیشه‌های وی دربارة تاریخ و تمدن روستایی و شهری و نیز عمران بدوی و... بررسی گردیده است. ابن خلدون تلاش کرد تا با گذر کردن دیالکتیکی از خلال تناقضات، در ضمن تشریح تاریخ، مسیر و جریان آن را تحت عنوان «سنّت الله»‌ یعنی «قانون عمومی تکامل» معرفی ‌کند. در چنین تلاشی، شکست‌های پیاپی چیزی نیستند جز اصلاحاتی که طبیعت امور، به منظور تعدیل انحراف از مسیر تکامل اعمال می‌کند. در پایان به اختصار به شرح سوابق «محمد الطالبی» (نویسندة کتاب حاضر) نیز پرداخته شده است.