خطابه ارتجاع: انحراف، بیهودگی، مخاطره

موضوع این کتاب، تحلیل سه مقولة انحراف، بیهودگی و مخاطره از منظر ادبیات سیاسی در دو قرن اخیر است. نگارنده در نوشتار حاضر، طی هفت فصل با بازخوانی نوشته‌های نظریه‌پردازانی همچون «توکویل»، «مستر»، «اسپنسر»، «پاره تو»، «لوبن» و «استیگر» به تبارشناسی گفتارهایی می‌پردازد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم از حفظ نظم موجود دفاع کرده‌اند. وی این گفتارها را با توجه به این که حول مفاهیمی مانند انحراف، بیهودگی و مخاطره یا مخلوطی از این سه شکل گرفته‌اند به سه دستة اصلی و چند دستة فرعی تقسیم کرده و هر مورد را با مثال‌های عدیده‌ای که برگرفته از ادبیات سیاسی دو قرن اخیر هستند، توضیح می‌دهد. نگارنده در این اثر به مخاطب امکان می‌دهد که بتواند فراتر از ادعاها، القاب و عناوینی که اندیشه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اختیار می‌کنند، کسانی را که به تغییر و اصلاح امید دارند، از افرادی که نگران تغییر در وضع موجود هستند، شناسایی کند. مشخّصة کتاب، فاش کردن و شناساندن ساختارهای منطقی گفتارهایی است که همگی در مجموعه‌ای به نام خطابة ارتجاع و فارغ از نیت نظریه‌پرداز، اهداف او و وسایلی که برای رسیدن به منظور خود برگزیده، جای گرفته‌اند.