قانون مردمان به همراه "تجدید عهد با ایده دلیل عمومی"

نویسنده در این کتاب با طرح ایدة آرمان شهر واقع‌گرایانه به توضیح اصطلاح «قانون مردمان» و کاربرد آن در حکومت‌های دموکراتیک لیبرال و غیرلیبرال می‌پردازد. منظور نویسنده از قانون مردمان انگارة سیاسی خاصی از دوستی و عدالت است که به اصول و هنجارهای حقوق و عمل بین‌المللی مربوط می‌شود. وی در توضیح بحث خود نخست ایده‌های عمومی از قرارداد اجتماعی را با عنوان نظریة «ایدئال» در جامة لیبرال دموکراتیک شرح می‌دهد. سپس نشان می‌دهد که ممکن است مردمان غیرلیبرالی وجود داشته باشند که قانون مردمان را بپذیرند و از آن پیروی کنند. در ادامه انواع دوگانة نظریة «غیرایدئال» را معرفی می‌کند. یک نوع از آن نظریه دربارة شرایط سرپیچی است. یعنی شرایطی که پاره‌ای از رژیم‌ها تحت آن از تبعیت از قانون معقولی از مردمان امتناع می‌کنند. نوع دیگر دربارة شرایط نامطلوب است، یعنی شرایط جوامعی که اوضاع و احوال تاریخی، اجتماعی و اقتصادی‌شان دستیابی آنها را به رژیمی به سامان دشوار می‌سازد. در پایان نیز ضمن ارائة یک نتیجه‌گیری کلی از نقش مذهب، از فرهنگ سیاسی و خانواده در ایجاد دموکراسی در یک رژیم لیبرال و غیرلیبرال سخن به میان آمده است.