امامه علی (ع) و العقل

در این اثر سعی شده است با مراجعه به آیات قرآن، روایات نبوی و دلایل عقلی به اثبات امام علی(ع) و خلافت بلافصل ایشان پرداخته شود. نویسنده ضمن اشاره به این‌که اکثر مردم از حق و حقیقت گریزانند، به حقانیت مسأله امامت و شایستگی امام علی(ع) برای منصب امامت و خلافت اشاره کرده و امامت و ضرورت آن را امری عقلی دانسته است. وی امامت را در راستای نبوت و توحید ارزیابی کرده و امام را ادامه‌دهنده راه پیامبر اسلام برای هدایت مردم تا روز قیامت معرفی کرده و معتقد است همان ادله‌ای که بر ضرورت عقلی نبوت دلالت دارد همان ادله بر ضرورت امامت نیز دلالت دارد و از عدل و حکمت خداوند خارج است که مردم را پس از پیامبر اسلام از وجود یک هادی الهی محروم کند زیرا در این صورت انحراف آنان از حق و حقیقت قطعی است. در ادامه نویسنده به فضایل و شایستگی‌های متعدد امام علی(ع) اشاره کرده و این امام را از جهت عقل و نقل شایسته رهبری الهی مردم دانسته و برخی از شبهات در این زمینه و شکل‌گیری شیعه را نیز نقل و نقد نموده است.