ریشه‌های الاهیات مسیحی در مکاتب گنوسی و افلاطونی میانی

پژوهشی در تاریخ دین مسیحیت و ریشه‌یابی «الهیات مسیحی» با گرایش مکتب فکری گنوسی و «نوافلاطونی» میانه است. در این تحقیق سعی شده است ضمن پذیرش وحیانی بودن دین مسیحیت بر این نکته تاکید شود که دین مسیحیت نیز همانند دین اسلام و یهودیت از منابع اساطیری به‌ویژه آیین گنوسی و مکاتب فلسفی چون فلسفه افلاطونی تاثیر پذیرفته و اساس الهیات و کلام مسیحی بر پایه چنین مکاتب فکری و فلسفی استوار است. نویسنده در پی آن است که ریشه‌های کلام و الهیات مسیحی را در آیین‌ها، اساطیر، مکاتب و تاملات نظری جستجو کرده و چگونگی شکل‌گیری و تطور الهیات مسیحی و برخی از آموزه‌های آن را مورد بحث و بررسی قرار دهد. وی ابتدا به بررسی مبانی نظری و اعتقادی مکتب گنوسی و خاستگاه تاریخی و دینی آن پرداخته و برخی از شخصیت‌های برجسته گنوسی ماقبل تاریخ مسیحی را معرفی نموده است. آنگاه به معرفی مکاتب افلاطونی میانه و فیلون اسکندرانی و مبانی نظری و اعتقادی فلسفه افلاطونی پرداخته و شکل‌گیری الهیات مسیحیت در اسکندریه را شرح داده است. در پایان وی برخی از معارف الهیات مسیحی مانند روح القدس، تثلیث، انسان‌شناسی، هبوط روح، جهان‌شناسی، فرجام‌شناسی و حیات پس از مرگ را بیان کرده است.