از گذر گل تا دل

نویسنده در این کتاب، به بررسی رابطة انسان و هستی پرداخته است. وی در این مسیر با توجه به وجوه اشتراک و افتراق دو هنر موسیقی و معماری، عمده‌ترین نظریات موجود دربارة زیبایی و هنر را بیان کرده و نسبت حقیقت با هنر را بررسی کرده است. آن‌گاه به اعداد به عنوان نمادهایی که در درون خود اشاره بر معنای خاصی دارند، پرداخته و در عین حال بر حضور اعداد در صحنة طبیعت و روابط رمزآمیز آنها در هندسة آفرینش تأمل کرده است. در ادامه فیزیک نور و رنگ و فیزیک صوت و موسیقی را در مباحثی چون ارزش‌های رنگی نور، ارتباط فرم و رنگ، هارمونی در موسیقی و محدودة اصوات در موسیقی اروپایی و ایرانی شرح داده است. پس از آن تأثیر موسیقی و معماری بر انسان و نقش آن در ایجاد فضای معنوی را تحلیل کرده و در پایان شیوه‌ای برای نوشتن نت موسیقی نماهای معماری و برعکس پیشنهاد کرده است. نویسنده هدف خود از این نوشتار را بازگشت به خویش و شناختی دوباره از انسان طالب طریق کمال بیان کرده است.