اخلاق فضیلت

«اخلاق فضیلت»، نظریه‌ای هنجاری است که به دلیل فضیلت محوری از دور نظریة «سودگروی» و «وظیفه گروی» که بر نتیجة عمل و قواعد اخلاقی تأکید دارند، متمایز می‌گردد. قدمت این نظریه به لحاظ نظری به «ارسطو» و به لحاظ عملی به «سقراط» باز می‌گردد. در پژوهش حاضر نخست، تمایز نظریه‌های هنجاری به انضمام تاریخچه و رویکردهای گوناگون اخلاق فضیلت و دلایل برتری این نظریه از دیگر نظریه‌های هنجاری در ضمن اشاره به انتقادات وارد بر دو نظریة سودگروی و وظیفه‌گروی، مطرح شده است. سپس تعریف فضیلت از دیدگاه «افلاطون»، «هیوم» و... بیان و تفسیر شده است. در ادامه، به بررسی تبیین‌های گوناگونِ سعادت در نزد ارسطوییان و نوارسطوییان، پرداخته شده است. در پایان کتاب نیز به برخی از مهم‌ترین انتقادات وارده بر این نظریه، اشاره شده است.