رازی

در جلد چهارم از مجموعه داستان‌های «مفاخر و مشاهیر ایران» که برای گروه سنی (ب) و (ج) تدوین شده است، در روایتی داستانی سرگذشت نامه‌ای از «محمدبن زکریای رازی» (251313ق)، به نثر در آمده است. در این روایت داستانی «سهراب» شخصیتی است که بر حسب اتفاقات روزمره‌ای که برایش رخ می‌دهد، تصمیم می‌گیرد تا داستانی را بنویسد. این بار او با اتفاق روی داده تصمیم دارد تا ماجرای زندگی رازی را بنویسد. او در روایت داستانش: دوران کودکی؛ چگونگی کشف الکل؛ آثار نوشته شده و چگونگی مرگ رازی را مورد توجه قرار داده است.