برادران کارامازوف

«فیودر فیحایلووچ داستایفسکی»، رمان‌نویس روسی در سوم اکتبر 1821 میلادی در مسکو و در اتاقکی از بیمارستان که پدرش در آن به کار طبابت اشتغال داشت، متولد شد. داستایفسکی از ژانویة 1879 انتشار مشهورترین اثر خود را با عنوان «برادران کارامازوف» در مجلة روسکی وستیک آغاز کرد و تا نوامبر 1880 ادامه یافت. این اثر یکی از ده کتاب بزرگ دنیاست که آخرین اثر بزرگ داستایفسکی است. داستان این‌گونه آغاز می‌شود: «فیودر یاولوویچ کارامازوف» مردی است به ظاهر متمدن، اما در حقیقت اسیر غرایز وحشی خویش است. او در سراسر عمر شصت‌سالة خود به تنها چیزی که فکر کرده پول، زن، شراب، رقص و بدمستی است. او به ظاهر سه پسر دارد که بزرگترین آنها «دیمیتری» از همسر اولش است. «ایوان» و «الکسی» از همسر دومش هستند. این دو همسر هر دو به خاطر خودکامگی‌های کارامازوف به ناکامی از دنیا رفته‌اند. پسران کارامازوف به امید خدا رها شده و «گرگوری» خادم وفادار و سالخوردة خانواده است که آنها را بزرگ می‌کند. دیمیتری سال‌هایی را به ولگردی و دربه‌دری می‌گذراند تا سرانجام به ارتش می‌پیوندد. ایوان با تحمل آلام بسیار سرانجام به دانشگاه راه می‌یابد و الکسی برادر کوچکتر که طبعی گوشه‌گیر دارد؛ به صومعه رفته و عاقبت کشیش می‌شود. مخاطبان می‌توانند ادامة داستان را با مطالعة کتاب دنبال کنند.