جنبشهای ضد فئودالی ایران در دوران خلافت عباسیان

فئودال کسی است که املاک زیادی داشته باشد و بر رعایای خود حکومت کند. و فئودالیسم، عنوان یک سازمان بزرگ اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است که در بسیاری از نقاط اروپا و خاور دور و هم خاورمیانه در قرون وسطی، قبل از ظهور و تشکیل دولتهای ملّی جدید (که در قرون 16 و 17 آغاز شد) به وجود آمد. خصائص عمدة این سیستم عبارت بود از این که هر قسمت بزرگ اراضی کشور به نام املاک در تصرف یکی از اشراف به نام فئودال بود که از طرف شاه به آنها واگذار شده و اشراف نیز آنها را به مستأجرین اجاره میدادند. در این کتاب علاوه بر جنبشهای ضدفئودالی، قیامهای دیگری نیز عنوان شده است که به عللی از جمله یکی بودن زمان و مکان و حضور افرادی مشترک در سپاه قیام کنندگان، ذکر آن ضروری بود. عنوان مطالب کتاب از این قرار است: تعریفی از فئودالیسم؛ علل و انگیزة جنبشهای ضدفئودالی ایران در ابتدای خلافت عباسی؛ روی کار آمدن عباسیان؛ ابومسلم خراسانی؛ شروع قیامها؛ قیام مردم طبرستان؛ اوستاذسیس؛ خوارج و قیامهای دوران حکومت مهدی.