فلسفه فناوری اطلاعات و تعلیم و تربیت

فناوری و آخرین دستاورد آن یعنی فناوری اطلاعات و ارتباطات به دلیل حضور گسترده در حوزه‌های گوناگون زندگی بشر، به خصوص در حوزة تعلیم و تربیت، هم‌چون سایر جنبه‌ها و رویدادهای تعلیم و تربیت نیازمند پرسش فلسفی است. فلسفة فناوری اطلاعات و تعلیم و تربیت به دو صورت با یک‌دیگر دارای پیوند هستند: نخست این که یادگیری به معنای کسب دانش بر مبنای اطلاعات ممکن است؛ اطلاعات شرط لازم کسب دانش است. دیگر این که نوع نگاه به فناوری اطلاعات، اهداف، روش‌های به کارگیری و آموزش آن در تعلیم و تربیت متاثر از نگرش‌های فلسفی است که با تغییر نگاه فلسفی به آن تغییر می‌کند. در کتاب حاضر، نخست فناوری اطلاعات تحت بررسی فلسفی قرار گرفته و موضوع‌هایی چون فلسفة فناوری؛ مفهوم و ذات اطلاعات؛ واقعیت و اطلاعات؛ واقعیت مجازی و تجربة آن مطرح گردیده است. سپس ضمن ارزیابی رویکردهای فلسفی دربارة نسبت فناوری اطلاعات و تعلیم و تربیت در قالب سه دیدگاه، با نظریة نقد برخی فیلسوفان هستی چون هایدگر و یاسپرس دربارة فناوری، اهداف تعلیم و تربیت از منظر فیلسوفان هستی، تبیین و نقش فناوری اطلاعات در دست‌یابی به این اهداف بررسی شده است.