آرامش در کار (کاربرد نظریه‌ی فرسودگی شغلی)

فرسودگی شغلی از دید عوام، در درجة اول مشکل فرد به نظر می‌رسد؛ یعنی این که افراد به علت جریانی از ویژگی‌ها، رفتارها (عدم خودباوری، انعطاف‌ناپذیری و...) با بهره‌وری ضعیف از خود دچار فرسودگی شغلی می‌گردند؛ اما باید پذیرفت که ریشة فرسودگی شغلی، در محیط اجتماعی است که افراد در آن مشغول به کارند؛ چرا که ساختار و عملکرد محیط کار به چگونگی تعامل افراد با یک‌دیگر و چگونگی انجام وظایف شکل می‌دهد. زمانی که محیط کار به جنبة انسانی بی‌توجه است، خطر فرسودگی شغلی افزایش می‌یابد و طبیعی است بهای آن نیز سنگین است. مولفان در این مجموعه نخست با دیدگاهی جامعه‌شناختی، نشان می‌دهند که چطور محیط‌های کار، سرد و بی‌روح شده‌اند و همین‌طور وظایف مدیران در مقابل کارمندان و کارگران را به نقد می‌کشند. سپس ریشه‌های فرسودگی شغلی و علل بی‌توجهی مدیران و سازمان به این امر را مد نظر قرار می‌دهند. آنگاه از موضوع جامعه‌شناختی با رویکرد روان‌شناختی برای حل بحران (فرسودگی شغلی) راه حل عرضه و در پایان نیز راه‌های پیش‌گیری از فرسودگی شغلی و افزایش مشارکت و روش‌های افزایش اشتیاق شغلی را بازگو می‌کنند.