روابط ایران و تونس در گذر زمان

تمدن ایرانی فراگیراست؛ یعنی از مرزهای ایران فراتر رفته و به اطراف کشور وسپس به سرزمین‌های دورتر ازجمله تونس رسیده است. کشور ایران و تونس از گذشته ارتباطات ومشترکات بسیاری در امور مختلف به خصوص فرهنگ داشته‌اند. نگارنده در کتاب حاضر به روابط این دو کشور از آغاز تاکنون می‌پردازد. وی نخست دوره‌های تاریخی مختلف و دولت‌های تشکیل نشده در هر دوره را شرح می‌دهد و هر دولت ایرانی را با همتای تونسی خود مقایسه و تأثیرات متقابل آنها را بررسی می‌کند. سپس درباره‌ی ابن خلدون و ایران شناسی بحث می‌کند. وی به این دلیل ابن خلدون را انتخاب می‌نماید که وی نخستین فرد تونسی است که عالمانه و سبک‌شناسانه و به شیوه‌ی تطبیقی به مطالعات ایران شناسی پرداخته است. نگارنده در ادامه در خصوص تشکیلات و نهادهای نظامی و مردان مشهور تونسی‌ای سخن می‌گوید که دارای اصالت ایرانی بوده‌اند و در بخش‌های بعدی به موضوع ادبیات، هند، صنایع سنتی و تصوف و مشترکات آن‌ها در بین دوکشور می‌پردازد.