آنتونی گائودی 1852-1926: از طبیعت به معماری

در اواخر قرن 19 کاتالونیا در حال سپری کردن برخی تحولات اجتماعی بود و انقلاب صنعتی نه تنها قوانین و ساختار سنتی و عرف اجتماعی را اصلاح می‌کرد، بلکه مفهوم صحیح طراحی شهری و مدنی را نیز متاثر ساخته بود. در این زمان آنتونی گائودی (1852-1956 م) یکی از معماران به نام اسپانیا در یکی از شهرستان‌های بارسلونا، رئوس، متولد شد. وی پس از پایان مدرسه به تحصیل در معماری پرداخت و در سال 1878 از دانشکدۀ معماری فارغ التحصیل شد. در سال 1888 نخستین ساختمان طراحی شده توسط گائودی، کاخ گوئل، در مرکز باستانی شهر افتتاح شد. از دیگر آثار معماری وی می‌توان به خانه‌های الکاپریچو، فینکاگوئل، ویکنس، آموزشگاه پیروان ترزای قدیس، ویلای بلسگوارد، پارک گوئل، کلیسای جامع مایورکا، خانۀ میلا و... اشاره کرد. یکی از مشهورترین آثار معماری وی، نیایشگاه ساگرادا نامیلیا می‌باشد. معماری، گائودی به دلیل توجهش به طبیعت و اهمیت دادن به اشکال هندسی مشهور شده است. در حقیقت مدرنیسم گائودی، آن‌چنان در ارگانیسم طبیعی پیش رفت که در نمونه‌های غربی هم‌دوره‌اش همتا نداشت و رویکرد طبیعی او در اشکال و ساختار ساختمان‌ها و تکنیک‌های سنتی بناهای کاتالونیا رسوخ کرد.