نگاهی نوین به اسامی کهن در شهرستان میانه

یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های هویتی هر منطقه، آبادی و شهری، اسم آن است. این اسامی که اکثر آن‌ها قدیمی هستند، به صورت گنجینه‌ای از معارف گوناگون ادبی، تاریخی، فلسفی و اسطوره‌شناسی به شمار می‌آیند که گذشت زمان، باعث رمزآلود شدن آن‌ها گشته است. اسامی قدیم شهرها، آبادی‌ها، کوه‌ها و رودها که به صورت شفاهی و سینه به سینه و بدون تحریف به ما رسیده‌اند، از مهم‌ترین اسناد تاریخ، فرهنگ و زبان گذشته‌های دور و نیاکان ما می‌باشند. انتخاب اسم بر اساس واژه‌های رایج در زبان هر قوم و ملتی، یکی از بارزترین مصداق‌های کاربرد زبان می‌باشد و مطالعۀ فرهنگ و تاریخ هیچ قوم و ملتی بدون مطالعۀ زبان آن قوم میسر نخواهد بود و برای این منظور مطالعۀ اسامی موجود در هر زبان به عنوان یک رکن، نقشی اساسی دارد. به طور کلی، اسامی بیانگر سطح تفکر و نوع بینش افراد به وجود آورندۀ آن نسبت به خود، طبیعت پیرامون و نیروهای خارج از طبیعت می‌باشد. با توجه به این که نوع نگرش انسان در زمان‌های مختلف نسبت به انسان و طبیعت و جهان خارج از آن متفاوت بوده است و انسان‌ها در گذر زمان از نظر اعتقادات فردی، اجتماعی و مذهبی مراحل متفاوتی را تجربه کرده‌اند، اسامی و عناوین بسته به نوع تفکر انسان در زمان‌های مختلف، بار معنایی متفاوتی یافته است. چه بسیاری از اسامی و عنوان‌هایی که امروز پسندیده نیستند، و در زمان‌های قبل پسندیده و دارای بار معنایی مثبت بوده‌اند. نگارنده در کتاب حاضر به معرفی و بررسی اسامی قدیم مناطق و آبادی‌های شهرستان میانه پرداخته است.