تاریخ مغول

امپراتوری بزرگ مغول توسط چنگیزخان تاسیس شد. در بهار سال 1206، مجلس بزرگ یا به قول مغول‌ها "قوریلتای" در کنار سرچشمه‌های رود اونون از امرای مغول تشکیل و تموچین یا چنگیزخان فرمانروای بلامنازع اقوام مغول شناخته شد و نیروی نظامی عظیم وی آمادۀ تجاوز به اقوام و ممالک همسایه گردید. از همین زمان چنگیزخان به قلمروی تانگوت‌ها حمله برد و آن‌ها را شکست داده و باجگزار خود کرد. بدین وسیله راه او برای فتح چین شمالی باز شد. چنگیزخان تا قلب چین شمالی نیز پیشرفت کرد و سپس به مغولستان بازگشت. در آسیای مرکزی نیز کوچلوک‌خان، از قبیلۀ نایمان، دولت قراختایی را با همکاری سلطان محمد خوارزمشاه شکست داده، بر ترکستان شرقی مسلط شد. پس از کشتار بازرگانان دولت مغول در انزار، چنگیزخان تصمیم به انتقام گرفت و به آن‌جا حمله کرد. شهرهای بخارا و سمرقند نیز به دست مغولان افتاد. سپاهیان چنگیزخان تا خراسان پیشروی ‌کردند و در نهایت دولت خوارزمشاهیان را برانداختند. چنگیز در اواخر عمر خویش، امپراتوری را میان پسرانش تقسیم کرد. در ایران ایلخانان حکومت کردند و کم‌کم ضعیف شدند تا این که تیموریان بر سر کار آمدند. کتاب حاضر، شامل تاریخ ایران از ابتدای استیلای چنگیز تا تاسیس دولت تیموری یعنی از اوایل قرن هفت تا نیمۀ دوم قرن نهم و متضمن دورۀ سلطنت ایلخانان بر ایران و سلسله‌های محلی کوچک چون ملوک کرت، اتابکان فارس و ملوک‌شبانکاره، چوپانیان، آل مظفر، آل اینجو و... است که در فاصلۀ این دو قرن و نیم بر بعضی مناطق سلطنت و امارت داشته‌اند.