آشنایی با اصول برنامه‌ریزی و برنامه‌ریزی فرهنگی

قدمت برنامه‌ریزی به قدمت زندگی اجتماعی انسان برمی‌گردد، بنابراین برنامه‌ریزی رکن پراهمیت از وظایف مدیریت درگذشته و حال بوده به طوری که در صدر وظایف مدیر قرار دارد. مدیریت بدون حیات در بستر فرهنگ و جامعه معنا نمی‌یابد و به عبارت دیگر نمی‌توان نظریه، تئوری، نوشتار و گفتار مدیریتی را زنده و پویا داشت، مگر این که در قالب یک فرهنگ و برای یک جامعه و محیط مشخص تبیین گردد. از آن‌جا که اصل برنامه‌ریزی فرهنگی با برنامه‌ریزی در سایر امور هم چون: برنامه‌ریزی تولیدی، انسانی و... مشابه است، اصول کلی برنامه‌ریزی و فرآیند کلی آن در حوزۀ فرهنگ نیز جاری است و به همین دلیل بحث هدف‌گذاری و موضوع ارزیابی گزینه‌ها، حساس است. به طور طبیعی ماهیت امور فرهنگی تغییراتی را در روش‌ها و مدل‌ها ایجاد خواهد کرد. پس در بحث از برنامه‌ریزی به ویژه برنامه‌ریزی فرهنگی باید توجه داشت که با برگزیدن هر نوع نظام برنامه‌ریزی، نوعی از تحول فرهنگی را پذیرفته‌ایم و به ناچار باید لوازم و ملزومات آن را نیز بپذیریم و برای نتایج آن آمادگی کافی داشته باشیم. نگارنده در کتاب حاضر سعی دارد مخاطب را با اصول برنامه‌ریزی به ویژه برنامه‌ریزی فرهنگی آشنا سازد.