هجدهم برومر لویی بناپارت

حوادث تاریخی انقلاب فرانسه در سال‌های 1851- 1848 اهمیت زیادی داشت. در این سال‌ها پرولتاریای انقلابی و سایر طبقات زحمت‌کش جامعه در فرانسه و کشورهای دیگر اروپا علیه ارتجاع به مبارزه برخاسته بودند که روز به روز سبعیت و سفاکی بیش‌تری از خود نشان می‌داد. مارکس و انگلس در شرایط تشدید ارتجاع در اروپا، نتیجه‌گیری و تصمیم تئوریک تجربه‌ی نبردهای انقلابی این سال‌ها را برای حفظ و تشکل نیروهای پرولتاریای انقلابی و آموزش تئوریک کادرهای حزب انقلابی وظیفه‌ی عمده‌ی خویش می‌شمردند و بر آن بودند که کادرهای انقلابی فقط در صورتی می‌توانند برای استقبال از اوج آینده‌ی جنبش انقلابی دموکراتیک آمادگی لازم داشته باشند و وظایف خویش را در این جنبش به نحو شایسته انجام دهند که دانش تئوریک خویش را بر پایه‌ی بررسی و تحلیل مشخص حوادث تاریخی و تجربه‌ی انقلابی و نتیجه‌گیری مشخص علمی از این تجربه عمق بخشند. نگارش کتاب حاضر تحت تاثیر مستقیم و در جریان حوادث دسامبر سال 1851 آغاز شد و در مارس سال 1852 پایان یافت. کودتای لویی بناپارت، برادرزاده‌ی ناپلئون بناپارت در دوم دسامبر سال 1851 صورت گرفت. مارکس در جریان نگارش کتاب پیوسته با انگلس درباره‌ی حوادث فرانسه تبادل نظر می‌کرد.