مجمل فصیحی (جلد 1)

(از مجموعۀ 3 جلدی)احمد بن محمد بن یحیی ملقب به فصیح خوافی (845-777 ه)، که سابقه‌ی خدمت در دربار تیموری و ارتباط با شاهرخ گورکانی را دارد، در شهرهای مختلفی چون کرمان، هرات، تبریز و سمنان به امور دیوانی پرداخته و "مجمل فصیحی" از جمله آثار اوست. کتاب حاضر تصحیح دیگری از مجمل فصیحی، یکی از تواریخ نگاشته شده در عصر تیموری، است که از زمان هبوط آدم آغاز می‌شود و تا عصر نویسنده (سده‌ی نهم هجری) ادامه می‌یابد. مطالب کتاب در سه بخش کلی گنجانده شده‌اند. بخش اول، که عنوان "مقدمه" دارد، رخدادهای تاریخی را از زمان هبوط آدم تا زمان ولادت پیامبر اسلام (ص) دربردارد. بخش دوم از ولادت حضرت محمد تا زمان هجرت ایشان را پوشش می‌دهد که حدود پنجاه و سه سال را شامل می‌شود. بخش سوم نیز از هجرت پیامبر تا عصر زندگی نویسنده (سال 845 ه) را دربرمی‌گیرد. این بخش بیش‌ترین حجم از کل کتاب را تشکیل می‌دهد. کتاب حاضر جلد اول از دوره‌ی سه‌جلدی "مجمل فصیحی" است که افزون بر بخش‌های اول و دوم، از بخش سوم نیز تا سال 294 ه . ق را دربرمی‌گیرد. فصیحی بر خلاف بسیاری از نوشته‌های تاریخی آن عصر و پس از آن که با عبارت‌پردازی و آرایه‌های ادبی فراوان به ضبط وقایع و حوادث پرداخته‌اند. حوادث را با کم‌ترین کلمات و به کوتاه‌ترین صورت ممکن در ضمن وقایع هر سال بیان کرده و از آوردن عبارات منشیانه دوری جسته است. هم‌چنین از به کارگیری صنایع ادبی و لغات مهجور تا حد امکان ابا داشته است. نثر کتاب در همه‌جا ساده و موجز و در برخی موارد همراه با ابیات فارسی و عربی است.