توانمندسازی کارکنان

توانمندسازی، عبارت است از توزیع مجدد قدرت؛ اما معمولا در عرصه‌ی عمل، توانمندسازی، شکلی از مشارکت کارکنان در نظر گرفته شده که مدیریت به منظور جلب تعهد کارکنان و افزایش کمک‌های آنان به سازمان طراحی کرده است. هرچند ممکن است برخی از شکل‌های درگیری یا مشارکت در کار، کارکنان را با گذرگاه یا مسیرهایی آشنا کند که بدان وسیله نفوذشان در تصمیم‌گیری‌ها افزایش یابد، اما مشارکت کارکنان شامل تسهیم و تقسیم قانونی قدرت و یا اختیار نمی‌شود. با وجود این که مشارکت، فرصت بیش‌تر درگیر شدن در مسائل را به کارکنان می‌دهد، ولی توانمندسازی از نظر گرایش، بیش‌تر فردمحور است و در بهترین حالت، شامل گروه‌های کاری کوچک می‌گردد و از این منظر اتحادیه‌های تجاری را نمی‌توان در زمره‌ی سازوکارهای توانمندسازی قرار داد. علاوه بر این، توانمندسازی شامل درگیری مستقیم در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با کار نیز است. نگارنده در کتاب حاضر مطالبی را در زمینه‌ی توانمندسازی کارکنان عرضه کرده و موضوعاتی از این دست را مطرح می‌سازد: تعاریف توانمندسازی، مفروضات و دلایل توانمندسازی، رویکردهای توانمندسازی، مزایا و پیامدهای توانمندسازی، ابعاد توانمندسازی، عوامل توانمندسازی، و برنامه‌های توانمندسازی.