دوازده رساله در پارادوکس دروغگو

منظور از پارادوکس دروغگو، معماهایی است که دانشمندان را از یونان باستان تا فیلسوفان معاصر منطق به تامل در خود مشغول ساخته است. این معماها به نظر ساده هستند اما به سهولت نمی‌توان آن‌ها را حل کرد. کتاب حاضر شامل دوازده رساله از دانشمندان مسلمان در مکتب فلسفی شیراز (سده‌ی نهم و دهم هجری) است که به تالیف رساله‌های مستقل در پارادوکس دورغگو پرداخته‌اند. این دانشمندان عبارت‌اند از: صدرالدین دشتکی، جلال‌الدین دوانی، غیاث‌الدین دشتکی، شمس‌الدین محمدخفری و کمال‌الدین بخاری. دانشمندان شیراز در پارادوکس دروغگو از تاملات یونانیان، منطق‌دانان مگاری و رواقی به طور غیرمستقیم و نیز آرای منطق‌دانان و متکلمان مسلمان به صورت مستقیم بهره برده‌اند. در کتاب حاضر پیش از عرضه‌ی نظریات فیلسوفان شیراز به رهیافت‌های منطقی و کلامی و دیدگاه‌های اندیشمندان در هریک از این رهیافت‌ها اشاره می‌شود. در این بخش‌ها دیدگاه‌های اشخاصی چون اثیرالدین ابهری، نصیرالدین طوسی، کاتبی قزوینی، ابن کمونه، قطب‌الدین شیرازی و شمس‌الدین سمرقندی بررسی می‌گردد. هم‌چنین نظریه‌هایی چون حسن و قبح عقلی و نظریه‌ی ارسطویی صدق به نقد گذاشته می‌شوند. در ادامه افزون بر ذکر منابع دانشمندان حوزه‌ی شیراز و ویژگی‌های رهیافت کلامی شیراز به معمای جذراصم، رساله‌ی دوازده‌گانه معرفی می‌شوند و متن اصلی آن‌ها که به زبان عربی است ضمیمه می‌گردد. بیش‌تر حجم کتاب به متن اصلی رساله‌های دوازده‌گانه اختصاص دارد.