جهانی‌ شدن و دموکراسی در ایران

جهانی شدن عبارت است از فرایند فشردگی زمان و مکان (فضا) که در نتیجه‌ی آن، انسان‌های دنیا به صورتی نسبتا آگاهانه‌، در جامعه‌ی واحد جهانی ادغام می‌شوند و در نتیجه‌ی آن، بسیاری از محدودیت‌های جغرافیایی و سیاسی به ترتیبات اجتماعی و فرهنگی از بین می‌روند یا کاهش می‌یابند. نویسنده پرسش اصلی پژوهش خود را این می‌داند که پدیده‌ی جهانی شدن چه تاثیری بر میزان دموکراتیک شدن ساختار نظام سیاسی در ایران معاصر داشته است؟ در پاسخ به این سوال وی خاطرنشان می‌سازد، که جهانی شدن طی دهه‌های اخیر، سبب گسترش فرهنگ دموکراتیک و ایجاد و تقویت برخی از ساختارهای دموکراتیک به شکلی نسبتا متفاوت با دموکراسی‌های لیبرال غربی در ایران شده است. نویسنده‌ی کتاب، هم‌چنین مقطع زمانی پژوهش محور زمانی مطالعه‌ی حاضر را تاثیراتی می‌داند که جهانی شدن پس از تغییر نظام دو قطبی و اتمام جنگ سرد بر روند دموکراتیزاسیون داشته است. کتاب به هفت فصل تقسیم شده است که به مباحثی چون جهانی شدن و نظریه‌های آن، ابعاد، وجوه و شاخص‌های جهانی شدن، دموکراسی و شاخص‌های آن و... را دربردارد.