نوشتن برای رادیو

اثر حاضر در خصوص نویسندگی در رادیو در دوازده فصل تنظیم شده است: "ماهیت رادیو"، "تاریخچه‌ی بخش رادیویی در بریتانیا"، "نوشتن برای گفتار"، "پخش زنده، ضبط نوار و ویرایش"، "نمایش‌نامه‌ی رادیویی"، "سریال‌ها و مجموعه‌های عامه‌پسند: نگارش گروهی"، "گزارش‌ها و مستندها"، "کمدی‌ها و سرگرمی‌های سبک"، "اخبار و وقایع روز"، "رادیو برای کودکان"، "برنامه‌های آموزشی و اطلاعاتی" و "بازارها، حق الزحمه‌ها و حق انحصاری اثر". برای نمونه در بخش "نوشتن برای گفتار" تصریح شده است: "اگر می‌خواهید که گوینده یا مجری موفقی باشید باید یاد بگیرید که حرف‌های خود را چنان ادا کنید که گویی هم‌اکنون به ذهنتان رسیده است. بنابراین از ضبط صوت به عنوان وسیله‌ای برای نگارش گفتارتان استفاده کنید. هرچه می‌گویید دقیقا بنویسید و سپس آن را مجددا سازمان‌دهی و ویرایش کنید. در مقابل تمایل به خلاصه‌سازی و شسته رفته کردن جملات؛ مقاومت کنید. به حرف‌های تکراری و جملات ناموزون کوتاه نیز دست نزنید. علایم سجاوندی را رعایت کنید. علایم سجاوندی برای صحبت کردن با علایم نوشتن متفاوت است. در صحبت کردن این علایم، تقریبا مانند علایم متحرک موسیقی است. به ویرگول‌های بیش‌تری برای علامت‌گذاری بین عبارت‌ها نیاز است و استفاده‌ی آزادانه از خط تیره می‌تواند بسیار مفید باشد".