از بسیج تا انقلاب

نویسنده در این اثر، نظریه‌ی خود را در خصوص "انقلاب" تبیین می‌کند. تاکید وی در این نظریه، برکارگزار و نقش آن در بسیج سیاسی برای به دست گرفتن قدرت است. بدین‌ترتیب، انقلاب از نظر تیلی نوعی اعمال خشونت سیاسی سازمان‌یافته، آگاهانه و هدفمند از سوی گروه‌های محروم و معترض علیه نظام حاکم است. نویسنده می‌کوشد نظریه‌ی انقلاب را با یافته‌های تاریخی معاصر و نیز با ماهیت انقلاب مطرح سازد. او چارچوب مفهومی خود را "الگوی جامعه‌ی سیاسی" می‌نامد. نویسنده سعی دارد مجموعه‌ی کنش‌های متقابل "حکومت" که کنترل ابزار متمرکز و عمده‌ی اجبار را در اختیار دارد و "گروه‌های مدعی قدرت" را مشخص سازد. از نظر او تضادهای به وجود آمده میان این دو گروه زمینه‌ساز کنش جمعی، بسیج سیاسی و دست زدن به خشونت است که می‌تواند به انقلاب بینجامد. بحث آغازین کتاب درباره‌ی خشونت جمعی و اجزای تشکیل‌دهنده‌ی کنش جمعی و پدیدار شدن جنبش‌ها و حوادث مربوط به آن است. در بخش دیگر کتاب نظریه‌هایی در خصوص کنش جمعی و سپس مجموعه‌ای از مفاهیم و مدل‌های تحلیل کنش جمعی مطرح می‌شود و آن‌گاه دلالت‌های آن‌ها در کسب توانایی برای اقدام تبیین می‌گردد. در این بخش هم‌چنین، منافع، سازمان و بسیج بررسی شده است. مبحث بعدی، تحلیلی است در خصوص تعارض، سرکوب، و مبارزه برای کسب قدرت که متعاقب آن، نویسنده بر شکل‌های مشخصی از کنش جمعی تمرکز می‌کند: این که تا چه اندازه تنوع دارند، چگونه با یک‌دیگر ارتباط می‌یابند، و چگونه تحت تاثیر صنعتی شدن، دولت‌سازی و دیگر تحولات بزرگ اجتماعی دگرگون می‌شوند. بخش بعدی کتاب، بررسی کنش جمعی خشونت‌آمیز، و سپس استدلال درباره‌ی شورش‌ها و انقلاب‌هاست.