سنجش هوش کودکان با آزمون نقاشی آدمک

تحقیق حاضر، مطالعه‌ی عوامل مربوط به هوش است که در نقاشی خود انگیخته‌ی کودکان خردسال ظاهر می‌شود. برای این منظور، یک مقیاس نمره‌گذاری براساس ترسیم شکل آدم در نظر گرفته شده است. این مقیاس شامل پنجاه و یک نمره یا واحد ارزش‌یابی است که نمرات بر اساس این داده‌ها تنظیم گردیده است: الف) تفاوت‌هایی که خاص عملکردهای کودکان در سنین مختلف و یا سطوح تحصیلی مختلف هستند. ب) تعریف و توصیف این تفاوت‌ها، ج) اعتباریابی آماری بر اساس مقایسه بین نقاشی‌های کودکان در سنین مختلف و نیز بین عملکردهای کودکانی که در مدرسه‌ از سن تقویمی خود جلوتر یا عقب‌تر هستند. بر این اساس، نگارنده ضمن بیان تاریخچه‌ و مبانی تجربی آزمون، به تفسیر روان‌شناختی نقاشی‌های کودکان پرداخته و نتایجی از این قبیل را به دست می‌دهد: ماهیت و محتوای نقاشی کودکان تابع رشد ذهنی آن‌هاست؛ نمرات دختران در تمام سنین، غیر از دوازده سال، کمی بهتر از پسران است؛ پسران تمایل دارند ابعاد کف پاها، طول بازوها و ساق‌ها را بیش از اندازه بزرگ بکشند، در حالی که دختران این قسمت‌ها را کوچک می‌کشند. اغلب اوقات در نقاشی پسران حرکت نیز دیده می‌شود. احتمال دارد که علاقه به نشان دادن حرکت موجب می‌شود که نقاشی‌ها به جای تمام‌رخ از نیم‌رخ کشیده شوند. تحول نقاشی تمام‌رخ به نیم‌رخ، در نمونه‌ی مطالعه شده در پسران خیلی زودتر از دختران به چشم می‌خورد. دختران تمایل دارند اندازه‌ سر و تنه، به ویژه چشم‌ها را، بیش‌ از اندازه بزرگ بکشند، گاهی چشم‌ها بزرگ‌تر از کف پاها هستند. پسران تناسب اندازه‌ها را بیش‌تر رعایت می‌کنند، در حالی که دختران بیش‌تر به جزئیات نقاشی می‌پردازند. گفتنی است. در بخش پایانی کتاب نیز، روش اجرا و نمره‌گذاری آزمون تشریح شده و نمونه‌هایی از نقاشی کودکان و نمره‌گذاری‌ آن‌ها درج گردیده است.