پایان ابدیت

در این داستان به تصریح نگارنده: "ابدیت، نام بنیادی است فارغ از قید زمان که عده‌ای متخصص، آن را پدید آورده‌اند و وظیفه‌ای ندارد مگر دخالت در جریان رخدادهای طبیعی. ابدیت، جریان تاریخ را به نفع خود و به گمان خودش به نفع بشریت، دستکاری می‌کند، اما عده‌ای نیز هستند که از عملکرد این بنیاد راضی نبوده و خواهان سرنگونی آن هستند. "اندرو هارلان" تکنسین برجسته‌ی ابدیت که از سده‌ی 575 به سده‌ی 482 مامور به خدمت می‌شود، در آن‌جا به فردی به نام "نویس لمبنت" آشنا می‌گردد که در حقیقت جاسوسه‌ای است از سده‌ی 111394 که ابدیت هنوز راهی برای ورود به آن نیافته است. "نویس" با ترفندهای مختلف و بیان بی‌پرده‌ی حقایق به "اندرو هارلان" می‌فهماند که دستکاری در تاریخ در حکم سد کردن راه نژاد بشر به سوی تمدن بزرگ‌تر و متعالی‌تر است که فقط آن هم در عرصه‌ی کهکشان و نه در مهد تنگ زمین، میسر می‌گردد، اما مقام‌های عالی‌رتبه‌ ابدیت در شورای هر زمان، با چنین فکری کاملا مخالفند. بدین ترتیب....