اخلاق صغیر "اندیشه‌هایی برآمده از زندگی ویران"

"تئودور آدورنو" بخش اعظم مباحث کتاب را در خلال سال‌های جنگ جهانی دوم نوشته و به گفته‌ی وی: "تحت شرایطی که اندیشیدن تنها در معنای مداقه امکان‌پذیر بود". در هر یک از سه بخش کتاب، "نقطه‌ شروع محدودترین قلمرو خصوصی است؛ قلمرو خصوصی روشنفکر مهاجر، پس از این نقطه، حرکت به سوی ملاحظاتی درباره‌ی چشم‌اندازهای وسیع‌تر اجتماعی و مردم شناسی شروع می‌شود؛ این‌ها شامل روان شناسی، زیبایی شناسی، و علوم در ارتباط‌شان با سوژه می‌شود. گزین‌گویه‌های پایانی هر بخش از نظر محتوا این اندیشه را به سوی فلسفه هدایت می‌کند، بی‌آن که از ادعای تمام و کمال بودن‌شان مطرح باشد: هدف این همه، مشخص کردن نقطه‌هایی است که باید مورد بررسی بیشتری قرار بگیرند، و یا شاید به دست آوردن الگوهایی برای سخت‌کوشی‌های بیشتر اندیشی آینده. انگیزه‌ بی‌واسطه‌ی نوشتن این کتاب، روز 14 فوریه 1945،پنجاهمین سال روز تولد ماکس هورکهایمر است...". به تصریح نویسنده در آغاز کتاب: "آن چه زمانی فیلسوفان به آن زندگی می‌گفتند، نخست تبدیل به مصرف‌گرایی صرف شده است؛ هم چون ضمیمه‌ای برای فراشد تولید مادی که همه جا آن را همراهی می‌کند، بدون آن که از خود استقلال داشته باشد... چشم‌انداز ما از زندگی تبدیل به یک ایدئولوژی شده است که از این واقعیت چشم‌پوشی می‌کند که دیگر حیاتی وجود ندارد. اما رابطه‌ی بین زندگی و تولید، که در دنیای واقع زندگی را به ظاهرگذاریی از تولید فرومی‌کاهد، فاقد هرگونه معناست. هدف و وسیله‌ی جایگزین یک دیگر شده‌اند... تنها به وسیله‌ی مخالفت با تولید، و با بیرون ماندن از چرخ این نظم می‌توان جهان دیگر پدید آورد که شایسته‌ آدمی باشد. اگر ظاهر زندگی که قلمرو مصرف برای اهداف پلید خود از آن دفاع می‌کند تنها یک بار به تمامی زدوده شود، آن گاه غول تولید مطلق بر همه جا حاکم خواهد شد...".