راهنمای مختصر آثار باستانی سیستان

این کتاب راهنما مشتمل است بر نام و مشخصات "سیستان"، نیز اطلاعاتی درباره آثار و محوطه‌های باستانی آن که با مقدماتی درباره طبیعت سیستان، رود هیرمند، دریاچه هامون، طبیعت و اقلیم سیستان، ردپای سیستان در اساطیر و متون مذهبی و تاریخ داستانی ایران آغاز می‌شود. در پی آن آثار باستانی سیستان معرفی می‌شوند که عبارت‌اند از: آتشگاه؛ آخور اسب رستم؛ اسک؛ آسیای بادی چگینی؛ برج افغان؛ برج چخاد (چاکر)؛ بولای؛ بی بی دوست؛ پای رخش رستم؛ تپه آتش؛ تپه‌های تاسوکی؛ تپه دش؛ تپه رندان؛ زاهدان کهنه یا ده زاهدان؛ زرنج/ زرنگ؛ سه کوهه؛ شهر سوخته؛ قلعه تپه؛ قلعه تیمور؛ قلعه کاخا؛ قلعه کافرون؛ قلعه کک؛ قلعه کیخا؛ قلعه گرد؛ قلعه رستم؛ قلعه سام؛ قلعه مچی؛ کرکوشاه؛ کک زال؛ کهزاد؛ کندر/ کندرک؛ کوه خواجه؛ مچی؛ میل قاسم‌آباد؛ مسجد؛ یخدان؛ نعل اسب رستم؛ و.... اما پنج محوطه اصلی سیستان عبارت‌اند از: 1- شهر سوخته (دوران پیش و آغاز تاریخی)، 2- دهانه غلامان (دوران هخامنشی)، 3- کوه خواجه (دوران ساسانی اشکانی)، 4- زاهدان کهنه و 5- بی بی دوست (دوران اسلامی). در پایان کتاب تصاویر رنگی از آثار یاد شده، سپس پنج پیوست و یک کتاب‌شناسی درباره باستان شناسی سیستان آمده است. پیوست‌ها عبارت‌اند از: 1- مطالب حدود العالم من المشرق الی المغرب درباره سیستان، 2- نوشته‌های المسالک و الممالک درباره سیستان، 3- نوشته‌ای از مرحوم پور داوود درباره هامون، 4- نوشته هرتسفلد، باستان شناس آلمانی درباره کوه خواجه، 5- نوشته رومن گیرشمن، باستان شناس فرانسوی درباره نقاشی‌های کوه خواجه.