آداب سفر در فرهنگ نیایش: جلوه‌هایی از ادعیه و احراز، به روایت بزرگ‌ترین عالم شیعی در قرن هفتم

کتاب "الامان من اخطار الاسفار و الازمان "تالیف "ابن طاووس "( 589 .664ق) به همت "عبدالعلی محمدی شاهرودی "ترجمه و شرح شده است .او در شرح این کتاب به منابع متعدد فقهی و حدیث نظیر :کافی، بحارالانوار، الاستبصار، اسرارالصلاه، قابوسنامه، مستدرک الوسائل، مسند جمیل، مصباح الزائر، معجم البلدان و مکارم الاخلاق استناد کرده و توضیحاتی ذیل مطالب ابن طاووس آورده است .ابتدای کتاب، شرح کوتاهی است از زندگی ابن طاووس . موضوع اصلی کتاب که به آداب سفر اختصاص یافته در قالب یازده بخش است .برخی از مطالب کتاب از این قرار است" :چگونگی تصمیم‌گیری و نیت برای سفر و آن چه مسافر پیش از خروج از منزل بدان نیاز دارد"، "آن چه انسان برای ایمنی از حوادث و آشفتگی‌های سفر با خود به هم راه دارد"، "همسفران و زاد و توشه‌ای که باید همراه مسافر باشد "و "آداب پوشیدن کفش و نعلین و برگرفتن اسلحه و وسایل ایمنی هنگام سفر "و "کتاب‌هایی که باید به هنگام سفر به همراه داشته تا مسافر را به هنگام عبادت یاری داده و موجب کام‌یابی بیشتر او گردد ."در انتهای کتاب فهرست اماکن، اعلام، موضوعات و منابع به چاپ رسیده است .