بهائیت در ایران

در کتاب حاضر، ایدئولوژی و زمینه‌های پیدایش و رشد هر یک از فرقه‌های بهائیت فرقه‌های بابیه، شیخیه، ازلیه و بهائیه از عصر قاجاریه تا پایان دوران پهلوی دوم بررسی شده است .کتاب با مبحثی کوتاه در باب بهایی‌گری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به پایان می‌رسد .در مقدمه کتاب آمده است" :محقق در این کتاب روشن می‌کند که این فرقه (بهائیت) به عنوان حرکتی بر ضد سنت‌های دینی و اجتماعی ملت ایران با پشتیبانی حکومت‌های استعماری به وجود آمدند و درصدد از بین بردن نفوذ تشیع و روحانیت شیعه در ایران بوده‌اند ;که بررسی ایدئولوژی مذهبی آنها و سیر تحولات و تغییرات در این مسلک حاکی از نیت واقعی آنها مبنی بر بی اعتمادی مردم و سست شدن اعتقاد آنها نسبت به اصول مذهبی مورد قبول خود می‌باشد .چرا که اعتقاد به اصول عقایدی تغییرناپذیر مانع نفوذ استعمار در ایران شده بود و اصول مذهبی مورد قبول مردم آنها به تحرک علیه منافع استعماری وادار کرده بود و با تغییر نقطه‌ای در اصول اعتقادی مردم، امکان تکرار جنبش‌های مذهبی از بین می‌رفت .در این راستا، بهائیت مهم‌ترین اصول اعتقادی تشیع را هدف قرار داده بود که با زیر سوال رفتن آن، هر گونه تحرک مذهبی سیاسی غیر ممکن می‌شد و دقیقا به همین خاطر بود که در عصر پهلوی دوم رژیم شاه دست بهائیان را در تمامی زمینه‌ها در ایران باز گذاشته بود ;زیرا که گسترش تفکر بهایی هر گونه تفکر مبارزات مذهبی را که امام خمینی (ره) سمبل آن شناخته شده بود زیر سوال می‌برد ."