فرهنگ اتباع و اتباع‌سازی در زبان فارسی

نویسنده در مقدمه کتاب، ((اتباع)) را چنین تعریف می‌کند :((((اتباع)) جمع ((تابع)) است و ((تابع))، در اصطلاح دستور، لفظی فرعی است که پیش یا پس از کلمه اصلی (اسم، صفت، قید، عدد، فعل، صوت، (...آورده می‌شود تا معنی آن کلمه را تشدید کند یا بار معنایی جدیدی به آن بیفزاید .در واقع ((تابع)) از کلمه اصلی یا ((متبوع)) تبعیت می‌کند و برای این تبعیت، ظاهری متناسب با ((متبوع)) به خود می‌گیرد)) .وی در این بخش همچنین، از انواع تابع و متبوع (تابع و متبوع معنی دار و مهمل) با فراهم آوردن جداول و نمودارهای خاص، تعاریفی به دست می‌دهد و در پی آن، به ترتیب حروف الفبا و تلفظ لاتین انواع تابع و متبوع زبان فارسی را با ذکر معانی شرح می‌دهد که از آن جمله‌اند :آب و تاب، چین و شکن، حشر و نشر، چین و ماچین، کس و ناکس، گیج و ویج، هرج و مرج و ...