سینما و ساختار تصاویر شعری در شاهنامه

نویسنده در این کتاب از قابلیت‌ها و امکانات هنری متنوع شاهنامه فردوسی سخن می‌گوید و این که((در این اثر ظرفیت‌های بالایی از مقوله((تصویر))، ((تصویرسازی)) و خلق موقعیت‌های نمایشی و داستانی وجود دارد)) .نگارنده در دو فصل نخست کتاب، تعاریف متعددی از تصویر، تخیل، عاطفه و شعر به دست می‌دهد و ارتباط هر یک را بیان می‌دارد ;همچنین از((تصویر در سینما و مقایسه آن با تصویر در سینما)) سخن می‌گوید و در پی آن شیوه‌های((بیان تصویر)) (تشبیه، استعاره، مجاز، کنایه و تشخیص) را تعاریف می‌کند .مباحث بعدی کتاب عبارت‌اند از :((شیوه‌ها و شکل‌های عمده بیان در سینما)) ;((مونتاژ سینمایی و ساختار تصویر در شعر)) ;((توصیف تصویر و الگوهای سینمایی وصف در شاهنامه)) ; ((نگاه سینمایی به ساختار تصویر شب در مقدمه داستان بیژن و منیژه)) ;((نقش صدا در تصاویر شعری شاهنامه)) ;((جناس‌ها و طباق‌های سینمایی صدا و تصویر در شاهنامه)) ;((نقش رنگ در تصاویر شعری شاهنامه)) ;((فضاسازی و ساختار الگوی سینمایی وصف در آغاز صحنه‌های نبرد در شاهنامه)) ;((شیوه‌های تدوین(مونتاژ) سینمایی در توصیفات و تصاویر شعری شاهنامه)) .در انتهای کتاب فهرست منابع و ماخذ به چاپ رسیده است .