بررسی آثار داستانی زویا پیرزاد با دیدگاه روان‌شناختی

از سال‌های دهه هفتاد به بعد در آثار داستان‌نویسان زن در کنار جنبه‌های دیگر داستان‌نویسی، جریانات نئورئالیستی دیده می‌شود. «زویا پیرزاد» از نویسندگانی است که نگاه و تمایلاتی زنانه دارد و بزرگ‌ترین خواست زن را شوهرگزینی و خوب بچه‌داری می‌داند. در رمان‌های او زن، کانون خانواده است و در این جایگاه به آرامش می‌رسد. در این کتاب به طور گذرا به ادبیات داستانی و داستان‌نویسی زنان ایرانی و نیز پیوند ادبیات و روان‌شناسی پرداخته می‌شود و سپس داستان‌های کوتاه و دو رمانِ زویا پیرزاد از دیدگاه روان‌شناختی نقد می‌شود.