رسم نقد هنر: نگریستن به اثر هنری و گفتن از آن

دیوید سلی هر هنردوستی را به وجد می‌آورد و او را به باریک‌بینی وامی‌دارد. انگاری جادویی در نگارش و نگاهش هست که خواننده را بی‌درنگ به یاد راهی پیموده و از یادرفته می‌اندازد. نقدهای او بیش از آن‌که داده‌هایی درباره‌ بافتار و سپهر هنری پیرامون اثر در دل داشته باشد، مخاطب را به راست دیدن و ژرفکاوی وامی‌دارد. به قول اینگرید رولند، معمار و استاد دانشگاه نوتردام نیویورک، بی‌اغراق هیچ نکته‌ای از دید دیوید سلی پنهان نمی‌ماند. سلی منتقدی بس هوشیار است و افزون بر مهارت بی‌بدیلش در هدایت قلم روی کاغذ، در مهار قلم‌مو بر بوم هم ‌دستی چیره دارد و از سر همین ویژگی هم هست که باید نقدهای او را از همتایان دیگر جدا بشماریم. آویزگاه و نمایشگاه اثر مسئله‌ سلی نیست، بل او از معنای اثر می‌پرسد و از ایده‌های درنهاده در آن. نقدهای گنجیده در این جنگ، به‌راستی‌که خبر از راست دیدن می‌دهند.