از هر سخن

مجموعة حاضر، حاوی قطعه‌های ادبی است. این قطعه‌ها دربارة مضمون‌های مختلفی چون: هدف، آدمی، سخن گفتن، جاه‌طلبی، رازداری، توکل، شانس، شادی، حقیقت، زندگی، پیری، ایمان، گناه و... است. پاره‌ای از این قطعه‌ها عبارت‌اند از: «اگر به خودت احترام نگذاری، چاره‌ای جز اتکا به احترام دیگران نخواهی داشت»؛ «برخی دوست پیدا می‌کنند تا خود را گم کنند»؛ «آن که به خود ایمان نداشته باشد، همیشه لب به دروغ می‌گشاید»؛ «به هوش باش که گاهی حسادت در لباس خیرخواهی ظاهر می‌شود» و «معرفت همان دانشی است که تو را از چنگ تو برهاند».