موسیقی شعر در دیوان فرخی سیستانی و قاآنی شیرازی

شعر پدیده‌ای پویا است و همواره انسان‌ها در شرایط روحی و عاطفی متفاوت به مدد خلاقیت ذهنی خود به آفرینش آن همت گماشته‌اند. اهمیت و جایگاه شعر بر هیچ‌کس پوشیده نیست و همواره مورد توجه سلاطین و عامه مردم بوده است. شاعر در سرودن شعر مجموعه عناصری چون؛ وزن، قافیه، ردیف و صور خیال را به خدمت می‌گیرد تا کلامی اندیشیده عرضه نماید. کاربرد عناصر یادشده ایجاد نوعی موسیقی در کلام را سبب می‌شود که باعث لذت بردن مخاطب و تأثیرپذیری بیشتر او از شعر می‌شود، موسیقی از عناصر سازنده شعر است متمایز آن را از نثر باعث می‌شود. کتاب حاضر بررسی و مقایسه و طبقه‌بندی اوزان عروضی موجود در قصاید فرخی سیستانی و قاآنی شیرازی، مقایسه قافیه و ردیف استفاده شده در اشعار آن‌ها از دیدگاه‌های مختلف و استخراج صنایع بدیعی استفاده در دیوان این شاعران و همچنین نشان دادن خلاقیت شاعری فرخی و تأثیر غیرقابل‌انکار او بر شاعران دوره بازگشت ادبی و بخصوص قاآنی شیرازی می‌پردازد. پیوند شعر و موسیقی، معرفی دو شاعر، موسیقی درونی و موسیقی بیرونی از محورهای اصلی کتاب است.