تحقیق در مجالس تفسیری فضل‌بن محب نیشابوری و ابیات فارسی آن (گنجینه‌ای از سروده‌های زاهدانه فارسی از سده پنجم هجری)

یکی از گونه‌های نثر کهن فارسی از ادوار نخستین آن، مجالس عالمانی از خراسان و ماوراءالنهر قدیم است که در قالب کتاب‌هایی تدوین شده و البته کمتر مورد توجه پژوهشگران را جلب کرده است. از میان مجالس مکتوب، مجالس تفسیری فضل بن محب نیشابوری از سده پنجم هجری، در مطالعات مربوط به رویکردهای تفسیری عالمان خراسان، ترسیم فضای فکری و اندیشگی آن اقلیم در سده پنجم هجری و بررسی‌های مرتبط با زبان فارسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در کتاب حاضر جنبه‌های مختلفی از اهمیت این اثر با تأکید بر ارزش فارسی‌سروده‌های دینی موجود در آن مورد بررسی قرار گرفته است.