توضیح کتاب:در کتاب حاضر، مؤلف به بررسی و پژوهش در رابطه با تأثیر آرای عرفانی «نجمالدین رازی» در «مرصادالعباد» بر دیوان «حافظ شیرازی» میپردازد. مؤلف در فصل اول به گوشهای از تأثیر سخن منظوم و منثور پیشینیان بر غزل حافظ اشاره کرده است. وی در فصل دوم، مبانی اندیشههای هر دو عارف را که مانند سایر عرفای اسلام از کلام وحی و سنت اقتباس کردهاند، بررسی میکند. در فصل سوم به برخی از پایههای نظام عرفانی «رازی» اشاره میکند. مؤلف در فصل آخر نیز ضمن بیان تفاوتهای اندیشه «رازی» و «حافظ»، مبانی عرفانی این دو بزرگ را با هم مقایسه میکند.
